تغییرات سطح آب زیرزمینی و رابطه آن با احداث بندهای تغذیه مصنوعی

علیرغم ظرفیت بالای آب های زیرزمینی در مقابل تنش هایی مختلف و نیاز بیشتر به منابع آب، به خصوص در کشورهای خشک و نیمه خشک مانند ایران، بهره برداری بی رویه از این منابع ارزشمند در مناطق کشور باعث مشکلات بسیاری شده است. در این تحقیق به بررسی تاثیر بند های تغذیه مصنوعی و تاثیر آن بر آبهای زیر زمینی در بازه زمانی ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۷ در منطقه مروست پرداخته شده است. در این پژوهش داده های میزان تراز و سطح آب به روش IDW دورن یابی شد و مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سال ۱۳۸۰ حداقل تراز ۱۴۹۱ متر و حداکثر آن ۱۵۵۵ متر بوده است. همچنین در سال ۱۳۹۷ نسبت به سال ۱۳۸۰ حداقل تراز از ۱۴۹۱ به ۱۴۷۳ متر رسیده و ۱۸ متر کاهش داشته است. در سطح منطقه بیشترین تغییرات در بندهای مصنوعی و چاه های نزدیک به بند ها رخ داده است. سطح آب نیز در دوره زمانی دارای روند افزایشی بوده و آب از سطح زمین دورتر می شود. این تغییرات افزایشی از سال ۱۳۸۰ تا سال ۱۳۹۷ در حداقل سطح آب ۳ متر و در حداکثر سطح آب ۳۰ متر بوده است. کل این تغییرات ناشی از برداشت بی رویه از بند ها و چاه ها در سطح منطقه می باشد.