اثر ضد باکتریایی نانو کامپوزیت های نقره/لاتریت و نقره/لاتریت/کیتوزان بر روی باکتری های ایجادکننده عفونت در زخم های پوستی
محل انتشار: نشریه میکروبیولوژی دامپزشکی، دوره: 17، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 278
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JVM-17-2_011
تاریخ نمایه سازی: 7 آبان 1401
چکیده مقاله:
افزایش تعداد میکروارگانیسم های مقاوم به آنتی بیوتیک از جمله گونه های مقاوم اشریشیا کلی، اسینتوباکتر بومانی و استرپتوکوکوس پیوژنز در زخم ها، تلاش ها را در جهت سنتز ترکیبات ضد باکتریایی نانو ساختار برای غلبه بر میکروارگانیسم های مقاوم به آنتی بیوتیک افزایش داده است. این مطالعه باهدف بررسی اثرات ضد باکتریایی و ضد قارچی نانوذره لاتریت و نانو کامپوزیت های نقره/لاتریت و نقره/لاتریت/کیتوزان از طریق بررسی حداقل غلظت بازدارندگی، حداقل غلظت کشندگی و سنجش زمان مرگ باکتری های اشریشیا کلی، پروتئوس میرابیلیس، اسینتوباکتر بومانی و استرپتوکوکوس پیوژنز و قارچ کاندیدا آلبیکنس انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده، نانو کامپوزیت های نقره/لاتریت و نقره/لاتریت/کیتوزان در غلظت ۵ میکروگرم بر میلی لیتر بر روی اشریشیا کلی و پروتئوس میرابیلیس و در غلظت ۵/۲ میکروگرم بر میلی لیتر بر روی اسینتوباکتر بومانی و استرپتوکوکوس پیوژنز دارای اثرات مهارکنندگی بودند. اختلاف معنی داری بین تاثیر ضد باکتریایی نانو کامپوزیت های نقره/لاتریت و نقره/لاتریت/کیتوزان مشاهده نگردید (p=۱.۰۰). همچنین نانوذره لاتریت در مقایسه با نانو کامپوزیت های نقره/لاتریت و نقره/لاتریت/کیتوزان اثر ضد باکتری ضعیفتری نشان داد. هیچ کدام از ترکیبات استفاده شده در این مطالعه اثر ضد قارچی از خود نشان ندادند. بیشترین فعالیت ضد باکتریایی نانو کامپوزیت ها در فواصل بین ۶ تا ۲۴ ساعت مشاهده شد. درمجموع، نانو کامپوزیت های نقره/لاتریت و نقره/لاتریت/کیتوزان دارای فعالیت آنتی باکتریایی روی برخی از باکتری های ایجادکننده عفونت در زخم های پوستی بودند.
کلیدواژه ها:
باکتری های بیماری زا ، پلیمرهای قابل تجزیه ، حداقل غلظت بازدارندگی ، فعالیت ضد باکتریایی ، نانو کامپوزیت
نویسندگان
نازیلا فرهنگی قلعه جوقی
دانشجوی دکتری تخصصی، گروه میکروبیولوژی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
محمد رضا فرهپور
دانشیار، گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران.
مجتبی محمدی
استادیار، گروه میکروبیولوژی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
سعید جعفری راد
دانشیار، مرکز تحقیقات علوم پایه، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
ساناز مهمازی
استادیار، گروه ژنتیک، مرکز تحقیقات بیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، زنجان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :