بهبود قابلبت اطمینان سیستم های چندهسته ای با در نظر گرفتن چرخه دمایی در هر هسته و آثر ان بر هسنه های مجاور

مدیریت و بهبود قابلیت اطمینان سیستم های چندهسته ای یکی از نگرانی های اساسی در طراحی این سیستم ها است. پدیده سالخورددگی که بهدلیل عوامل مختلفی مانند ناپایداری حرارتی بایاس منفی (NBTI). مهاجرت الکتریکی (EM). و چرخه دمایی ایجاد می شود. قابلیت اطمینان این سیستم ها را تا میزان قابل توجهی کاهش می دهد در پژوهش های پیشین، مکانیزم های NBTI و EM بیشتر مورد توجه قرار گرفته است،در حالی که نوسانات دمایی که از آن با عنوان چرخه ی دمایی نیز یاد می شود طول عمر سیستم را تا میزان قابل توجهی تحت تاثیر قرارمی دهد. در این مقاله. اثر چرخه ی دمایی بر روی سالخورد گی هسته های یک سیستم جندهسته ای با در نظر گرفتن اثر مجاورت هسته ها برروی چرخه ی دمایی مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت. همچنین. یک روش کاهش نوسانات دمایی مبتنی بر در نظر گرفتن دمایهسته های محاور یک هسته که قرار است وظیفه بر روی آن نگاشت شود. پیشنهاد خواهد شد. به نحوی که با در نظر گرفتن میانگین دمایهسته های در همسایگی یک هسته. وظیفه به هسته ای نگاشت می شود که کمترین نوسان دمایی در آن هسته و هسته های مجاور آن ایجاد گردد. در ارزیابی روش پیشنهادی، با اجرای برنامه محک SPLASH۲ و PARSEC بر روی یک سیستم ۳۲ هسته ای، طول عمر سیستم بهمیزان ۲۷% افزایش یافته است.