اصول بکارگیری هوش مصنوعی در حکمرانی

دراین مقاله به بررسی اصول و ابعاد بکارگیری هوش مصنوعی در حکمرانی بخش دولتی پرداخته شده است. هوش مصنوعی همچون هر فناوری دیگری فرصت ها و محدودیت هایی را برای زندگی ما ایجاد می کند. سیاستگذاران بخش خدمات عمومی در کشور نیز برای بهره مندی از هوش مصنوعی و یادگیری ماشین، بایستی به جنبه های مثبت و منفی این پدیده نوظهور آگاهی داشته باشند و با سیاستگذاری های دقیق و مبتنی بر شواهد، بستری را ایجاد نماید که این ابزار، تحقق حکمرانی شایسته را تسریع بخشد. در این مقاله، ضمن بیان اهمیت هوش مصنوعی و کارکرد آن در سیستم های حاکمیتی، چهار اصل جهت بکارگیری این فناوری در سیستم حکمرانی بخش عمومی ارائه شده است، که شامل ۱. طراحی فراگیر (به معنی نظارت عموم مردم بر نحوه طراحی هوش مصنوعی)، ۲. تهیه آگاهانه (به معنی درک کامل منشا داده ها، خروجی های مدل شده و ساختار شرکت های تولیدکننده این فناوری ها، توسط حاکمیت)، ۳. اجرای . هدفمند (تشخیص اینکه در چه شرایطی هوش مصنوعی می تواند سیاست ها را به صورت خودکار انجام دهد) و ۴. پاسخگویی مداوم (به معنای پایبندی به پاسخگویی به انتظارات عمومی) است. لذا، به کمک این اصول میتوان در زمینه سیاستگذاری بخش عمومی، به چهارچوبی پایدار نسبت به تغییرات آینده دست یافت که با استفاده از آن میتوان از هوش مصنوعی در ارائه خدمات حاکمیتی به گونه ای استفاده کرد که به دور از پیامدهای ناخواسته این فناوری، به سوی حکمرانی شایسته حرکت کرد.