بررسی کارایی نانوذرات لیپوزومی حاوی نقاط کوانتمی بارگذاری شده با داروی ضدسرطان دوکسوروبیسن در درمان سرطان سینه و ارایه مدل ریاضی برای سنتیک رسانش

مقدمه: نانوذرات علاوه بر افزایش کارایی داروهای گوناگون باعث کاهش عوارض جانبی آنها نیز می گردند. در این مطالعه فرمولاسیون های نانوذره ایمتفاوتی از داروی ضدسرطان دوکسوروبیسین تهیه شد. کارایی فرمولاسیون های تولید شده در محیط کشت سلول نسبت به داروی آزاد بررسی گردید.مواد و روش ها: از روش تبخیر فاز معکوس برای ساخت لیپوزوم حاوی دوکسوروبیسین استفاده شد. نانوذرات گرافیت تهیه شدند. این نانوذرات با لیپوزومحاوی دوکسوروبیسین مخلوط و نانوکمپلکس مربوطه کانژوگه شد. از روشهای طیف سنجی نور مرئی- فرابنفش و تفرق دینامیک نور، برای توصیفنانوذرات استفاده گردید. جهت سمیت فرمولاسیون های مختلف از روش MTT و سلول ۷ - MCF استفاده شد.نتایج: میزان بارگذاری دارو در لیپوزوم ها ۷۲ درصد محاسبه شد. بیشترین اندازه مربوطبه کمپلکس نانوکانژوگه با نانومتر و کمترین اندازه مربوطبه نانوذرهگرافن اکساید با اندازه نانومتر بود. رهایش کنترل شده در ۹۶ ساعت و میزان رهایش دارو ۹۵ / ۴۳ درصد مشخص شد. کارایی دارو در حالت نانوذره نسبت به داروی آزاد افزایش قابل ملاحظه می یابد. در کمترین غلظت دارو (۱۰ ماکرومولار)، سمیت لیپوزوم حاوی دوکسوروبیسین ۷۲ درصد و کمپلکسنانوکونژوگه ۸۵ درصدتخمین زده شد. داروی آزاد سمیت سلولی ۳۵ درصدی در غلظت ۱۰ ماکرومولار و ۸۹ درصد در غلظت ۲۵۰۰ ماکرومولار باعثشد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه سامانه لیپوزومی حاوی دوکسوروبیسین آهسته رهش، نشان داد لیپوزوم به عنوان نانوذرهای مناسب برای دوکسوروبیسین عملمی کند. در حضور این نانوذره در کمپلکس، سمیت به میزان چشمگیری افزایش یافت.