شاخص های استرس اکسیداتیو و اثر کروم و سلنیوم در بیماران دیابت نوع ۲

استرس اکسیداتیو که در اثر افزایش گلوکز ایجاد می شود، سبب عدم تعادل بین اکسیدان ها و آنتی اکسیدان می گردد. کروم سه ظرفیتی می تواند عمل انسولین را تقویت کند و سلنیوم به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند. مطالعه حاضر با هدف تاثیر استرس اکسیداتیو ناشی از دیابت و نقش آنتی اکسیدانی کروم و سلنیوم در مراقبت از استرس اکسیداتیو دیابتی، انجام شد. مواد و روش ها: ۳۰ بیمار دیابتی نوع ۲ و ۲۵ فرد سالم در این مطالعه شرکت کردند. قند خون ناشتا، هموگلوبین گلیکوزیله (HbAlc) و پروفایل لیپیدی در کلیه افراد با دستگاه آتوآنالیزر بیوشیمی اندازه گیری شد. سنجش شاخص های استرس اکسیداتیو، گلوتانیون احیا (GSH) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) با کیت های مخصوص انجام شد. همچنین کروم و سلنیوم سرم با دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شد. همبستگی بین عامل به دست آمده با استفاده از آزمون پیرسون ارزیابی شد (P<۰/۰۵)، معنی دار درنظر گرفته شد. نتایج (GSH و (GPx) در بیماران دیابتی به ترتیب (۰/۶۸μM±۴/۰۴ و ۴/۳۵u/ml±۲۷/۷۸) بود که نسبت به افراد سالم (۰/۶۵±۸/۲۶ و ۰/۷۴±۴۱/۲۸) کمتر بود. مقدار کروم و سلنیوم در بیماران دیابتی به ترتیب ((μg/ L) ۰/۱۹±۷/۸ ۴/۰۵±۶۵/۲۴) که نسبت به افراد سالم (μg/L) ۰/۲۰+۱۰/۷ و(μg/L) ۱/۷۲+۹۰/۶ کاهش یافته اند. مقدار P در همه آنها کمتر از ۰/۰۰۱ بود. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که کمبود کروم و سلنیوم که آنتی اکسیدان می باشند بر روی شاخص های استرس اکسیداتیو اثر گذاشته است. بنابراین شیوه های درمانی مناسب در جهت تقویت دفاع آنتی اکسیدانی می تواند نقش مهمی در پیشگیری و درمان دیابت نوع ۲ داشته باشد.