ارزیابی تاثیر بیان افزایشی هومئودومین پروتئین TGIF۲LX بر روی تغییرات بیان miRNA های انکوژن در رده ی سلولی سرطان روده بزرگ SW۱۱۶
محل انتشار: فصلنامه دانش و تندرستی، دوره: 16، شماره: 4
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 224
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JKH-16-4_004
تاریخ نمایه سازی: 9 آبان 1401
چکیده مقاله:
پروتئین القا شونده توسط فاکتور رشد ترانسفورم کننده بتا مرتبط با TGIF۲LX)X) به عنوان یک هومئودومین پروتئین و کورپرسور فاکتور رشد ترانسفورکننده بتا (IGF-β)، تکثیر برخی سلول های سرطانی از جمله سرطان روده بزرگ را به واسطه ی برخی مسیرهای پیام رسانی تنظیم می کند. NAهای غیر کد کننده کوچک (micro RNA; miRNA) به عنوان تنظیم کننده های مولکولی سرطان روده بزرگ شناخته می شوند که در فرایندهای رشد، تکثیر، تمایز و آپویتوز سلولی نقش دارند. هدف از این مطالعه ارزیابی اهمیت بیولوژیکی پروتئین TGIF۲LX و تاثیر آن بر میزان بیان miRNA های انکوژن miR-۲۰a ، miR-۳۴a و miR-۲۱ در سلول های رده سرطانی روده بزرگ SW۱۱۱۶ بود. مواد و روش ها: رده سلولی SW۱۱۱۶ انسان و رده سلولی ترانسفکت شده با cDNA کد کننده ژن TGIF۲LX و بیان کننده افزایشی این فاکتور در محیط کشت RPMI ۱۶۴۰ در شرایط مناسب کشت شدند. برای ارزیابی میزان حیات سلول ها در in vitro از آزمون MTT استفاده شد. پس از استخراج RNA از هر دو گروه سلولی و سنتز Cdna تجزیه و تحلیل بیان miRNA با استفاده از تکنیک qRT-PCR انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد بیان افزایشی TGIF۲LX می تواند تکثیر رده سلولی SW۱۱۱۶ را کاهش دهد. تجزیه و تحلیل بیان ژن نشان داد بیان افزایشی TGIF۲LX می تواند سطح بیان miR-۲۱ را به طور معناداری کاهش دهد (p=۰/۰۲۶). با این حال سطح بیان P=۰/۵۲) miR-۳۴a) و P=۰/۴۸) miR-۲۰a) در سلول های SW۱۱۱۶ ترانسفکت شده با TGIF۲LX در مقایسه با سلول های دستکاری نشده تغییر معناداری نشان نداد. نتیجه گیری: یافته های ما شواهدی از مکانیسم های مولکولی را ارائه داد که هومئودومین پروتئین TGIF۲LX می تواند با کاهش بیان miR-۲۱ به عنوان سرکوب کننده تومور در سلول های سرطان روده بزرگ عمل کند. بنابراین، به طور بالقوه می توان این پروتئین را به عنوان یک گزینه امیدوارکننده برای استراتژی های درمانی مبتنی بر ژن در این سرطان مذنظر قرار داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه عمرانی طبرستانی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ابوالفضل اکبری
مرکز تحقیقات کولورکتال، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
شهره زارع کاریزی
گروه ژنتیک، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین پیشوا، ورامین، ا یران