توسعه مدل موفقیت در صادرات بر اساس رویکرد مبتنی بر منابع (موردمطالعه: شرکت های صنایع شیمیایی تهران)

هدف از ارائه این مقاله بررسی رابطه بین سنجش عملکرد صادراتی، رشد صادرات و فراوانی صادرات با توجه به منابع، توانایی ها و ویژگی های شرکت های بازرگانی به عنوان عامل تعیین کننده موفقیت است. پژوهش حاضر ازلحاظ نوع پژوهش کاربردی و توصیفی است. جامعه موردمطالعه از این پژوهش شرکت های صنایع شیمیایی تهران است. ابزار جمع آوری اطلاعات در تحقیق حاضر پرسشنامه محقق ساخته است و روش نمونه گیری تصادفی در کشور ایران است. تحلیل عامل تاییدی و مدل یابی معادلات ساختاری و به کمک نرم افزار لیزرل انجام شده است. این تحقیق از پنج فرضیه تشکیل شده که به نتیجه رسیدیم که عملکرد صادرات تاثیر مثبتی بر رشد صادرات شرکت دارند و نیز عملکرد صادرات تاثیر مثبتی بر تعداد کارکنان و سال های صادرات یک شرکت دارند و موانع خارجی تاثیر مثبتی بر رفتار صادراتی شرکت های دارای منابع و ظرفیت های لازم دارد و یعنی بین متغیرهای مستقل (رشد صادرات و حجم صادرات) و متغیر عملکرد صادرات در پیشبرد اهداف شرکت در سطح اطمینان ۰/۹۹ رابطه معنی داری وجود دارد و همچنین بین حجم صادرات و رشد صادرات دیدارکنندگان رابطه معناداری وجود داشته و این رابطه مثبت بوده است.