بررسی رابطه خودافشایی هیجانی با پرخاشگری در دختران شهر دزفول

نوجوانی مرحله گذار رشد فیزیکی و روانی انسان است که میان کودکی و جوانی روی می دهد. این گذار، تغییرات زیستی، اجتماعی و روان شناختی را در بر می گیرد، هر چند در این میان تنها تغییرات زیستی و روان شناختی را به آسانی می توان اندازه گیری کرد. ازاین رو هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خود افشایی هیجانی با پرخاشگری در دختران ۱۸ ساله می باشد. روش این پژوهش همبستگی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش دختران نوجوان ۱۸ ساله در موسسات کنکور شهرستان دزفول هستند، همچنین نمونه آماری این تحقیق مشتمل بر ۵۰ نفر از این دختران نوجوان می باشند که برای انتخاب آن ها از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شده است. ابزار پژوهش پرسشنامه بوده شامل پرسشنامه پرخاشگری (AGQ) و پرسشنامه محقق ساخته ی خود افشایی هیجانی. مقدار آزمون همبستگی پیرسون (۰/۱۳۴= r و ۰/۳۵ = p) بین خودافشایی هیجانی با پرخاشگری در دختران ۱۸ ساله شهرستان دزفول در سطح ۰/۰۵ معنادار نمی باشد. لذا فرض صفر رد نمی شود. آزمون معنادار نمی باشد و وجود هیچ گونه رابطه ای را نمی پذیریم. یعنی فرضیه پژوهش (بین خودافشایی هیجانی با پرخاشگری در دختران ۱۸ ساله رابطه معنی داری وجود دارد) تایید نمی شود. با توجه به نتایج حاصل، باید اذعان نمود با وجود مولفه های متناقض در خودافشایی هیجانی، این متغیر به طور کلی نمی تواند تاثیر مثبت یکنواختی بر افزایش خشونت و پرخاشگری در دختران نوجوان داشته باشد.