میزان آگاهی و رفتارهای تغذیه ای بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ در شهرستان زابل

مقدمه: بیماری دیابت به عنوان یکی از شایع ترین، مزمن ترین و کشنده ترین بیماری های ناشی از اختلالات متابولیسم ویکی از علت های مهم مرگ و ناتوانی در سراسر دنیا محسوب می شود. میزان آگاهی و رفتارهای تغذیه ای، نقش حیاتی در پیشگیری و درمان این بیماری دارد. لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان آگاهی ورفتارهای تغذیه ای بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ در شهرستان زابل انجام شد. شیوه ی مطالعه: این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، بر روی ۱۴۴ نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ مراجعه کننده به مرکز دیابت و مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان زابل انجام شد و از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده گردید. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه ی محقق ساخته بود. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار spss نسخه ی ۲۰ و با آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. یافته ها: میانگین زمان ابتلای به بیماری شرکت کنندگان حدود ۵/۷۴±۷/۸۱ سال بود. میانگین میزان آگاهی تغذیه ای افراد برابر با ۴/۳۲±۳۶/۰۲ از ۶۰ امتیاز و در حد متوسط بود. بیشترین میزان آگاهی مربوط به سوال تماس با پزشک (۰/۴۹±۱/۵۹) و کمترین میزان آگاهی مربوط به سوال تهوع و استفراغ و قطع اندام (۰/۱۱±۱/۰۱) بود. میانگین میازن رفتار مطلوب تغذیه ای در این افراد برابر با ۳۰/۵۲ از کل نمره ی ۷۰ و در حد متوسط بود. از بین متغیرهای دموگرافیک، تنها منبع کسب اطلاعات با میزان آگاهی، ارتباط معنی داری داشت (p value=۰/۰۰۵). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، میزان آگاهی و رفتارهای تغذیه ای بیماران مبتلا به دیابت نوع دو در حد منتوسط می باشد. بنابراین، سیاستگذاران و مدیران سلامت باید اقداماتی به منظور کاهش بروز و عوارض آن انجام دهند.