اثر استفاده از سطوح مختلف مخمر نانوایی Saccharomyces cerevisiae در جیره غذایی حاوی ضایعات غذایی متعدد بر تجزیه زیستی پل یاستایرن توسط لارو میل ورم Tenebrio molitor

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 203

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

GMBTUMA02_033

تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1401

چکیده مقاله:

مصرف زیاد و مقاومت با لای ترکیبات حاو ی پلیمر های نفتی در برابر تجزیه زیستی منجر به تجمع نگران کننده آنها در طبیعتشده است. توانایی تجزیهزیستی ضایعات مذکور توسط برخی از حشرات به یک جایگزین امیدوارکننده برای روشهای بازیافتشیمیایی، مکنا یک ی و حرارتی ضایعات مورد اشاره تبدیل گردیده است. در این پژوهش میزان مصرف و تجزیه زیستی ظروف غذایییکبار مصرف (جنس پلی استایرن)، با وزن مولکولی متوسط عددی (۸/۵۷ گرم/مول)، وزن مولکولی متوسط وزنی (۲/۲۹ گرم/مول)، اندازه متوسط وزن مولکولی (۳/۹۶ گرم/مول) و توزیع وزن مولکولی (۳/۰۸ گرم/مول)، توسط لارو میل ورم در قالب یک طرح کاملا تصادفی در ۴ تیمار ( ۴ جیره غذایی متشکل از ضایعات غذایی مختلف و حاوی ۰%، ۲%، ۴% و ۶% مخمر نانوایی) و هر یک در ۳ تکرار به مدت ۶ هفته مورد بررسی قرار گرفت. در پایان از آنالیز کروماتوگرافی ژل تراوایی، برا ی بررسی میزان تجریه زیستی پلی استایرن جمع آوری شده در مدفوع لاروها استفاده به عمل آمد. بیشترین میزان مصرف پلی استایرن (۰/۰۲±۲/۶۵ گرم) در تیمار شاهد (جیره غذایی بدون مخمر) مشاهده گردید که دارای اختلاف معنی داری با سه تیمار دیگر بود (P<۰/۰۵). کمترین میزان وزن مولکولی متوسط عددی (۰/۳۴±۷/۱۵ گرم/مول)، وزن مولکولی متوسط وزنی (۰/۰۱±۲/۰۴ گرم/مول)، اندازه متوسط وزن مولکولی (۰/۰۱±۳/۵۰ گرم/مول) و توزیع وزن مولکولی (۰/۰۱±۲/۵۷ گرم/مول) پلی استایرن نیز در تیمار شاهد گزارش گردید که دارا ی اختلاف معنی داری با سایر تیمارها بود (P<۰/۰۵). نتایج این پژوهش موید آن است که لارو این حشره حتی بدون استفاده از پروبیوتیک ها قادر به استفاده از ضایعات غذایی و صنعتی و تجزیه زیستی آنها در راستای مدیریت سبز و پایدار پسماندهای مذکور است.

نویسندگان

مریم سام دلیری

دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد گروه مهندسی شیلات دانشکدگان کشاورز ی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

مهرداد فرهنگی

دانشیار گروه مهندسی شیلات دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

باقر مجازی امیری

استاد گروه مهندسی شیلات دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران