بررسی نظریه یکپارچگی اجزا در الگوهای بازشناسی اشیا در طراحی دیجیتال انسان محور

یکی از مهمترین خصوصیات مغز در راستای ادراک بصری در مسیر شناخت اشیاء، قابلیت بازشناسی الگو است. مسئله اصلیپژوهش حاضر این است که حقایق و روابط الگوهای بازشناسی اشیاء را که در فرایند بنیادین برای درک بصری نقش ایفامی کنند جستوجو نماید و این الگوها را در منابع متفاوت علوم شناختی، به صورت خاص روانشناسی شناختی، بررسی کند.اما در این مقاله به یک نظریه مهم از نظریات الگوهای بازشناسی به نام نظریه یکپارچگی اجزاء، پرداخته شده است. از همینرو مقاله حاضر سعی دارد تا بفهمد آیا این روابط تاثیری در طراحی انسانمحور دارد؟ و اگر تاثیری دارد چه دستاوردی میتوانددر این حوزه برای طراحان داشته باشد؟ این پژوهش با روش گردآوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای و به صورت موردکاویانجام می شود و با استناد به نظریات مطرح شده در حوزه روانشانسی شناخت تلاش می کند تاثیر شناخت ادراک بصری ازدریچه ی یکپارچگی اجزاء بر طراحی انسان محور را آشکار نماید. با توجه به اینکه اشیاء پیرامون ما توسط مغز درک میشود،پرداختن به نحوه درک بصری و تاثیر آن بر روی طراحی بسیار حائز اهمیت است. اخیرا علوم مغز و اعصاب پیشرفت چشمگیریدر شناسایی تواناییهای مغز و ساخت ابزارهای سنجش مغز داشته و این پیشرفت ها، بسیار به علوم شناختی و پیرو آن بهروانشناسی شناخت کمک کرده است. رابطه بین طراحی و شناخت یکی از مباحث اصلی در پژوهش های اخیر است که موردتوجه محققان این حوزه قرار گرفته است. این پژوهش بر اساس مطالعات ضمنی و بر پایه مستندات و نظریه ی یکپارچگیاجزاء در حوزه روانشناسی شناخت، هفت پیشنهاد نهایی را برای طراحان ارائه میدهد تا بتوانند بیش از پیش طراحی خود رامتناسب با توانایی های شناختی انسان انجام دهند.