بررسی نقش تئاتر در توسعه صنعت گردشگری

از آنجا که گردشگری بهعنوان بخش مهمی از تقاضای جهانی محسوب می شود و به مثابه یک پدیده تمدنی تاثیرات متعدداقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را با خود به همراه دارد، میتوان آن را یک نیاز جامعه شناسی در جهت ارتقای جذب هرچهبیشتر مخاطب دانست. در همین راستا هنرهای نمایشی در ایران به عنوان بخشی از فرهنگ ارزشمند مردمانی با اقلیم و تنوعفرهنگی و قومی میتواند منبع غنی برای جذب گردشگر باشد. نمایش، گستره وسیعی از فعالیت های اجتماعی را دربر می گیردو صنعت گردشگری یکی از زیر شاخه های توسعه اجتماعی و جامعه شناسی محسوب میشود. در چند دهه اخیر یعنی از حدوددهه هفتاد میلادی در کشورهای صاحب پیشینه نمایش که از وجوه سرگرمی و هنری آن غافل نبوده اند، به وجه کاربردینمایش در جامعه شناسی نگاه ویژهای داشته اند و از هنرهای نمایشی به عنوان یکی از مهمترین و مطمئن ترین راه های ارتباطیبرای انتقال آموزه های علمی، دینی، سیاسی و اجتماعی بهره برده اند. در پژوهش حاضر نگارنده به این نتیجه رسید که تئاتر به-عنوان محرکی کارآمد برای رفع چالش های کمبود گردشگر داخلی یا خارجی در کانون توجه قرار داد. این پژوهش توصیفی -تحلیلی و با توجه به هدف کاربردی می باشد. از این رو نگارنده بر آن شد تا این دو مقوله را تحت عنوان نقش تئاتر در توسعهصنعت گردشگری مورد بررسی قرار دهد و نشانه های مشترک را بازجست نماید.