سبک های تربیتی والدین و نقش آن در شیوع اختلال سلوک در بین دانش آموزان

شکل گیری شخصیت کودکان در کودکی و به طبع آن در بزرگسالی به شدت تحت تاثیر محیطی است که در آن زندگی می کنند، ورای وراثت این محیط پیرامون است که مشخص میکند کودکان چه رفتاری را از خود نشان دهند، از میان محیط هایی تاثیرگذار خانواده مهم ترین و تاثیرگذارترین عامل بر شخصیت کودکان می باشد، و در این میان اختلال سلوک که در نوجوانی و بزرگسالی به صورت رفتارهای بزهکارانه نمود می یابد، بیشتر ناشی از نوع محیطی است که در خانواده کودک با آن روبرو می شود. از این رو هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین نوع سبک فرزندپروری والدین و اختلال سلوک در دانش آموزان می باشد. با توجه به موضوع پژوهش، روش تحقیق به صورت مروری ( کتابخانه ای) می باشد، که جهت جمع آوری اطلاعات و داده ها از نتایج و یافته های تحقیقات و پژوهش های صورت گرفته در این زمینه استفاده شده است، منابع مطالعاتی شامل کتاب ها و مقالات و .... در سطح داخل و خارجی می باشند. یافته ها حاکی از آن است که بین اختلال سلوک و نوع سبک تربیتی والدین رابطه ای معنی دار وجود دارد و از میان انواع سبک های فرزند پروری، سبک فرزندپروری سخت گیرانه و سهل گیرانه باعث ایجاد و تداوم اختلال سلوک و سبک فرزندپروری مقتدرانه باعث کاهش رفتارهای بزهکارانه ناشی از اختلال سلوک می باشند.