مقایسه روش ماشین بردار پشتیبان خطی و غیرخطی با رگرسیون خطی جهت پیش بینی کوتاه مدت پارامتر طول صف و حجم ورودی رویکرد تقاطع جهت کنترل تطبیقی چراغ های راهنمایی منفرد

این مطالعه به منظور توسعه سیستم های کنترل چراغ راهنمایی با رویکرد تطبیقی جهت کنترل بهتر ترافیک در تقاطعات صورت گرفته است. در این رویکرد اگر از داده های پیش بینی شده مربوط به سیکل های آینده به منظور بهینه سازی زمانبندی استفاده گردد، باعث کنترل ترافیک در موارد پیش بینی نشده و مدیریت آن قبل از رسیدن به سیکل مورد نظر می شود. در این راستا از روش رگرسیون بردار پشتیبان به صورت خطی و غیرخطی برای پیش بینی پارامتر طول صف و حجم ورودی به یک رویکرد به عنوان دو متغیر اصلی مورد نیاز در فرآیند کنترل تطبیقی استفاده شد. برای داشتن داده کافی جهت ایجاد چنین مدلی به آماربرداری از دو تقاطع شهر یزد و شبیه سازی آن ها در نرم افزار شبیه ساز ایمسان پرداخته شد. سپس این تقاطع ها برای شرایط موجود کالیبره و اعتبارسنجی گردیدند. نتایج دقت پیش بینی به روش های پیشنهادی استخراج شده و با روش رگرسیون خطی مقایسه گردید. نتایج نشان دادند که رگرسیون بردار پشتیبان به صورت غیرخطی دارای عملکرد بهتری نسبت به هر دوی مدل پیشنهادی در حالت خطی و رگرسیون خطی است. دو روش رگرسیون بردار پشتیبان به صورت خطی و رگرسیون خطی عملکردی مشابه نشان دادند.