کارناوال: توسعه اجتماعی، توسعه گردشگری

کارناوالها رویدادهایی مردمی-انتقادی هستند که جدیت فرهنگ رسمی و هنجارهای حاکم را به سخره میگیرند و برابری و آزادی را توامان به نمایش میگذارند. در کارناوال آزادی و رهایی موقت از چنگ نظم حاکم در کنار ارتباطاتی اصیل میان طبقات مختلف جامعه فارغ از سلسله مراتب و ممنوعیتهای همیشگی شکل میگیرد. کارناوال با تمسخر افکار و اعتقادات بیبنیان و خرافی، به اذهان تلنگر میزند و سطح آگاهی جامعه را نیز بالا میبرد. خنده در کارناوال، ترس از قدرت و تابوها را که در طی سالیان دراز درون فرد و جامعه شکل گرفته، فرو میریزد و صداهای سرکوب شده و خاموش را به گوشها میرساند. چنین رویدادی هم جاذبه گردشگری است که با خود سود اقتصادی برای جامعه میزبان به همراه دارد و هم نمایشی است که بازیگران آن شهروندانند و اجرایشان همان حضورشان است. حضوری که نشان از بلوغ فردی و جمعی است. این نوشتار انتقادی مروری دارد بر مفهوم و مولفههای کارناوال و پیام آشکار آن این است که چرا در ایران کارناوال اجرا نمی شود؟ در واقع این یک استفهام انکاری یا پرسش بلاغی است که نویسنده به دنبال یافتن پاسخ آن نیست، بلکه هدفش جلب توجه مخاطب و به اندیشه واداشتن اوست. درک مفهوم کارناوال با درک مفهوم چندصدایی عجین است و طبیعتا جوامعی که سالیان دراز تحت حکمرانی سلاطین مستبد زیستهاند باید برای این گشودگی اهتمام بیشتری بورزند.