بررسی نقش واسطه ای معنای زندگی در رابطه بین ادراک از سبک های والدگری با خوش بینی نوجوانان

هدف: این پژوهش با هدف بررسی رابطه ادراک از سبک های والدگری با خوش بینی با نقش واسطه ای معنای زندگی در دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر زنجان انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری، کلیه دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر زنجان در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸، تعداد ۲۰۸۶۶ نفر بود. مطابق جدول مورگان ۳۹۲ نفر ولی برای افزایش اعتبار یافته ها تعداد ۴۰۰ نفر انتخاب و با روش تصادفی طبقه ای توزیع شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد والدگری آلاباما (۱۹۹۱)، خوش بینی شییر و کارو (۱۹۸۵) و معنای زندگی استیکر و همکاران (۲۰۰۶) استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS۲۴تحلیل و از نرم افزار آماری AMOSدر مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین ادراک از سبک های والدگری با خوش بینی رابطه معنی دار وجود دارد (۰۱/۰p<). ولی بین ادراک از سبک های والدگری و معنای زندگی رابطه معنی دار وجود ندارد (۰۵/۰p≥). معنای زندگی در رابطه بین سبک های والدگری با خوش بینی نقش واسطه ای دارد (۰۱/۰p<). نتیجه گیری: لذا می توان نتیجه گرفت که برای ایجاد خوش بینی در فرزندان ادراک از سبک های والدگری نقش تعیین کننده داشته و معنای زندگی می تواند منجر به خوش بینی در فرزندان شود.