رویکرد سازمان بین المللی دریانوردی در زمینه مسئولیت مدنی ناشی از آلودگی نفتی دریاها

سازمان بین المللی دریانوردی آیمو به عنوان سازمان صلاحیت دار در موضوعات گوناگون دریایی شناخته می شود. یکی از موضوعات، مسئله مسئولیت مدنی ناشی از آلودگی دریاست،اهمیت این مساله در شناسایی و عملی نمودن روند جبران خسارت وارده بر اشخاص و محیط زیست دریایی می باشد. بر همین مبنا، این پژوهش با روش توصیفی– تحلیلی به بررسی عملکرد آیمو به عنوان سازمان صلاحیت دار در باب مسئله مسئولیت مدنی ناشی از آلودگی نفتی دریا پرداخته است.و در صدد پاسخگویی به این سوال می باشد که سطح مسئولیت کشتی های حامل موادنفتی و نحوه جبران خسارت های وارده به چه صورت می باشد؟ پس از بروز یک حادثه دریایی منجر به آلودگی نفتی ، سطح مسئولیت مالک کشتی ها ونحوه جبران خسارت های وارده مطرح می شود با تصویب کنوانسیون بین المللی مسئولیت مدنی خسارات ناشی از آلودگی های نفتی ، مسئولیت محض برای مالک کشتی نفت کش شناسایی کرده اند.آیمونظام حقوقی منحصر به فرد و کاملی را در باب مسئولیت ناشی از آلودگی نفتی دریایی به وجود آورده . بنابراین هدف اصلی این مقاله،شناسایی و نحوه اعمال کنوانسیونها، قلمرو، ویژگیها و تحلیل کارکردهای نظام حقوقی آنهاست.ابتدابه بررسی اصول کلی حاکم بر آنها پرداخته می شود و سپس با تحلیل هر یک از آنها، ویژگیها و کارکرد و کاستی کنوانسیونهای مرتبط بیان می شود.کلیدواژگان: آلودگی دریا، سازمان بین المللی دریانوردی، کنوانسیون، مسئولیت، نفت .