تاثیر سوابق مدیریتی متفاوت بر میزان تنفس هتروتروفیک و سرعت معدنی شدن کربن در خاک اراضی جنگلی (مطالعه موردی: منطقه فندقلوی اردبیل)

طی فرایند تنفس ارگانیسم های هتروتروفیک با مصرف ماده آلی، دی اکسید کربن آزاد می کنند. این فرآیند تحت تاثیر فعالیت بیولوژیکی ارگانیسم ها و متغیرهای محیطی مانند سابقه مدیریتی است. این مطالعه باهدف بررسی تاثیر انتشار دی اکسید کربن و سرعت معدنی شدن کربن در اراضی جنگلی، باسابقه مدیریتی متفاوت در منطقه فندقلو انجام گرفت. در این مطالعه نمونه های دست نخورده خاک در باسابقه مدیریتی مختلف برداشت شد. تنفس هتروتروفیک و معدنی شدن کربن خاک در جریان انکوباسیون تعیین شد. بالاترین میزان تنفس هتروتروفیک و سرعت معدنی شدن کربن در اثرات اصلی اکوسیستم ها، در اراضی جنگلی چرا شده و کمترین مقدار در اراضی جنگلی تخریب شده مشاهده شد. اثرات اصلی سطوح عمقی ۰-۱۰، ۱۰-۲۰ و ۲۰-۳۰ تفاوت معنی داری را در میزان تنفس هتروتروفیک و سرعت معدنی شدن کربن نشان نداد. در اثرات متقابل، اراضی جنگلی قرق در عمق اول و اراضی چرا شده در عمق دوم با مقدار عددی به ترتیب ۹۴۶۰/۰ (mg CO۲ g-۱ soil) و ۹۲۴۰/۰ (mol C kg-۱ soil d-۱‎) بالاترین مقدار را در تنفس هتروتروفیک و سرعت معدنی شدن کربن نشان دادند. افزایش میزان دریافت نور و افزایش دمای سطح خاک می تواند سبب تجزیه بیشتر در اراضی چرا شده و بالا بودن تنفس گردد. کاهش ماده آلی ورودی، تخریب خاکدانه در اثر فرسایش، افزایش شدید دمای سطح خاک از دلایل کم بودن تنفس در اراضی جنگلی تخریب شده می تواند باشد. در کل اراضی چرا شده به دلیل پویایی پوشش گیاهی منبع مناسبی برای جذب گاز دی اکسید کربن در مقایسه با دیگر روش های مدیریتی اعمال شده بود.