حفاظت پایدار شبکه خدمات زیستگاهی با تمرکز بر مفهوم امنیت اکولوژیکی

یکی از موانع مدیریت موثر سیمای سرزمین در عرضه خدمات اکوسیستمی، بی توجهی به اهمیت حرکت زیستی برای عرضه خدمات است. درک مسیر جریان موجودات جهت ارائه خدمات اکوسیستمی اطلاعات مفیدی برای طراحی، مدیریت و ترمیم سیماهای سرزمین فراهم می کند. خدمات اکوسیستم به عنوان یکی از اجزاء ضروری در ارزیابی حفاظت از اکوسیستم ها محسوب می شود. شبکه خدمات اکوسیستم به لحاظ فضایی انعطاف پذیر است و با استفاده از این ماهیت منعطف ظرفیت بالقوه برای توسعه توام با حفاظت را دارد. خدمات زیستگاهی به عنوان یکی از طبقات خدمات اکوسیستم بیانگر اهمیت اکوسیستم ها در فراهم سازی و ایجاد زیستگاه اکثریت گونه هاست. از اینرو، درک جامع از تاثیر تغییرات کیفیت زیستگاه بر عرضه خدمات زیستگاهی و اثربخشی استراتژی های حفاظت از تنوع زیستی در حال حاضر یک موضوع مهم اکولوژیکی است. در این خصوص ایجاد شبکه های اکولوژیکی نقش مهمی در یکپارچگی، پیوستگی زیستگاه های از هم گسیخته و حفظ سلامت آن-ها دارد و ابزار مهمی برای حفاظت از زیستگاه ها، افزایش کیفیت زیستگاه های طبیعی و خدمات زیستگاهی است. امنیت اکولوژیکی به وضعیت تامین رفاه انسان بر اساس حفظ سلامت و یکپارچگی اکوسیستم، در نظر گرفتن خدمات اکوسیستمی ارائه شده توسط اکوسیستم برای انسان به عنوان مقدمه و هسته اصلی توسعه پایدار جامعه انسانی اشاره دارد. الگوهای امنیت اکولوژیک مبتنی بر خدمات اکوسیستمی است که توسط اکوسیستم ها به انسان ارائه می شود. ساخت این الگوها یک اقدام موثر برای حفظ عملکرد طبیعی اکوسیستم و حفاظت از امنیت اکولوژیکی است. بنابراین شناسایی و حفظ الگوهای امنیت اکولوژیکی برای تضمین یکپارچگی ساختار و فرآیندهای اکوسیستم جهت عرضه خدمات اکوسیستم حیاتی است.