ارائه روشی برای کنترل ترکیبی متمرکز-غیرمتمرکز نیروگاه های مجازی و تحلیل آن با استفاده از پارامترهای شبکه پیچیده

امروزه بحث نیروگاه های مجازی با پیشرفت شبکه های هوشمند بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. از این رو، لازم است که ساختارهای مختلف کنترلی نیروگاه های مجازی در مطالعات مورد بررسی قرار گیرد. در این مقاله، سه روش مرسوم کنترل نیروگاه های مجازی و یک روش ترکیبی ارزیابی شده و با استفاده از پارامترهای شبکه پیچیده با یکدیگر مقایسه می شوند. چارچوب مفهومی شبکه های پیچیده مبنایی برای درک و طراحی سیستم های هوشمند فراهم می کند. سه روش مرسوم کنترلی در برابر حملات تصادفی می توانند مقاومت داشته باشند ولی در برابر حملات عمدی کارایی خود را از دست می دهند. روش ترکیبی علاوه بر حملات تصادفی، در برابر حملات عمدی نیز قابلیت بالایی از خود نشان می دهد. آزمون های طراحی شده نشان می دهد که روش پیشنهادی، به دلیل اینکه گستره وسیعی از اتصالات را شامل می شود، قابلیت بقای بالاتری نسبت به بقیه روش ها دارد. همچنین، قطر کمتری نسبت به بقیه روش ها دارد که باعث می شود سرعت انتقال اطلاعات نیز بیشتر شود. ماژولاریتی بالای روش های قبلی نیز در روش پیشنهادی حفظ می شود (۹۵/۴۷ درصد).