تحلیل آزمایشگاهی عملکرد پمپ های سانتریفوژ در اثر افزودنی های پلیمری بر سیال عامل با در نظر گرفتن هندسه های متفاوت پره

در این آزمایش با اضافه کردن پلیمر پلی آکریل آمید به سیال آب به بررسی عملکرد پمپ های سانتریفیوژ از نقطه نظر بازدهی پرداخته می شود. انحلال پذیری کامل پلیمر در آب نیازمند برقراری یک جریان کاملا متلاطم و هم خوردن سریع محلول، می باشد و چنانچه از وزنهای مولکولی بالاتر این پلیمر استفاده گردد زمان هم خوردن نیز، افزایش می یابد. محدوده غلظت مورد استفاده ۲۴۰-۸۰ ppm می باشد که در این غلظت ها، سیال آب نیوتنی باقی می ماند. هدف اصلی پروژه حاضر بررسی، مشاهده و ایجاد درک بهتر این خاصیت بر روی پمپهای سانتریفوژ است. برای این منظور از یک دستگاه تست پمپ سانتریفوژ برای بررسی عملکرد این نوع پمپ استفاده می گردد. دستگاه تست پمپ سانتریفوژ مدل H۳۰۲ Mk۱۱ ساخت کارخانه Tecquipment می باشد که برای بررسی عملکرد این نوع پمپ استفاده می گردد. این دستگاه شامل ۳ پروانه برای پمپ است. پروانه ها از نوع شعاعی، رو به عقب خطی، رو به عقب منحنی هستند. نتایج نشان می دهد که با اضافه کردن مقدار کمی پلیمر به آب راندمان افزایش می یابد و در عین حال توان جذبی کاهش می یابد. با رسم نمودارهای مشخصه هد-دبی و راندمان-دبی برای هریک از پروانه ها می توان عملکرد آن ها را نسبت به یکدیگر مورد بررسی قرار داد. مشاهده می گردد که پروانه رو به عقب منحنی از نظر راندمان نسبت به دو پروانه دیگر دارای راندمان بالاتر است. این افزایش راندمان با اضافه کردن پلیمر تا حدود ۱۶۰ppm به سیال آب ادامه خواهد داشت و پس از آن افت خواهد کرد.