نقش پارادایم نظام سلامت جمهوری اسلامی ایران در مقابله با تهدیدات بیولوژیک

با توجه به اهمیت نظام های سلامت در پیشبرد اهداف توسعه و رفاه جوامع دولت ها همواره تلاش دارند تا ناکارآمدی های در این بخش را کاسته و با اصلاحات عملکرد نظام سلامت را بهبود دهند. یکی از ناکارآمدی های نظام سلامت که عملکرد نظام سلامت را تحت تاثیر قرار می دهد، بحران های مختلف است یکی از این بحران ها تهدیدهای بیولوژیک است که نظام سلامت باید همواره رویکرد پیشگیرانه بر اساس پدافند غیرعامل داشته باشد. نظام سلامت ایران با وجود موفقیت هایی که پس از انقلاب اسلامی داشته همواره از نارسایی هایی رنج برده و با وجود اصلاحات مختلف با آرمان ها نظام اسلامی که بر اساس منویات امامین انقلاب اسلامی می باشد همواره فاصله داشته است. در این مطالعه سعی شده است تا به بررسی فلسفه نظام سلامت جمهوری اسلامی ایران پرداخته و علل گسست بین مبانی فلسفی جمهوری اسلامی ایران و عملکرد نظام سلامت بپردازد. هدف این مطالعه با هدف بررسی پارادایم و فلسفه حاکم بر نظام سلامت جمهوری اسلامی ایران است، پارادایم فعلی حاکم بر نظام سلامت جمهوری اسلامی چیست؟ آیا پارادایم حاکم بر نظام سلامت جمهوری اسلامی بر اساس فلسفه حاکم بر جمهوری اسلامی که براساس گفتمان امامین انقلاب اسلامی امام خامنه ای و امام خمینی می باشد یا خیر. چون پارادایم حاکم بر نظام سلامت جمهوری اسلامی تعیین کننده توانایی مقابله با تهدیدات و بحران های مختلف به ویژه تهدیدات بیولوژیک می باشد. روش این مطالعه کیفی بوده و برای بررسی وضعیت نظام سلامت جمهوری اسلامی ایران به لحاظ مبانی فلسفی از مدل تحلیل لایه ای علت های سهیل نعمت الله استفاده شد.بر اساس یافته های موجود وضعیت نظام سلامت جمهوری اسلامی ایران به لحاظ مبانی فلسفی با توجه به شواهد موجود و نواقص موجود فاصله زیادی از مبانی فلسفی امامین اتقلاب اسلامی دارد و بیشتر بر اساس مبانی فکری زیست پزشکی و امانیستی می باشد که بر گرفته از نظام های سلامت غربی می باشد. با توجه به نتایج مطالعه توصیه به مداخلاتی در زمینه ذینفعان نظام سلامت و توجه به مباحث پیشگیری که بر اساس رویکرد پدافند غیرعامل می باشد تا بر رویکرد زیست پزشکی که بر اساس رویکرد امانیستی می باشد فائق آید و نظام سلامتی که بر مبنای تفکری امامین انقلاب اسلامی می باشد که منجر به سلامت روح و اعتلای انسان می شود شکل بگیرد.