طراحی مدل آمادگی منفعل دانشجویان پرستاری به اعتیاد بر اساس هوش شخصی و خودکارآمدی هیجانی

مقدمه: اعتیاد یکی از مسائلی هست که امروزه تمامی نهادها را گرفتار کرده است. بنابراین، تحقیق حاضر با هدف طراحی مدل آمادگی منفعل دانشجویان پرستاری به اعتیاد بر اساس هوش شخصی و خودکارآمدی هیجانی اجرا شد. مواد و روش ها: تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق، شامل تمامی دانشجویان پرستاری دانشگاههای علوم پزشکی شهرستان بناب و مراغه در سال ۱۴۰۰ بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۲۵۰ نفر انتخاب شدند. ابزار جمعآوری اطلاعات شامل پرسشنامه آمادگی منفعل به اعتیاد وید و بوچر (۱۹۹۲)، هوش شخصی مایر و کاروسو (۲۰۱۳) و خودکارآمدی هیجانی بورلی، نیکولا و دونالد (۲۰۰۸) بود. تحلیل داده ها، با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، بوت استراپ و سوبل، و در محیط نرم افزار آماری   SPSS و  Amos نسخه ۲۴ انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که متغیرهای خودکارآمدی هیجانی و هوش شخصی در تبیین مدل آمادگی منفعل دانشجویان به اعتیاد نقش دارند که در نهایت۳۱ درصد از واریانس آمادگی منفعل به اعتیاد از طریق متغیرهای مدل تبیین شدند. نتیجه گیری: با توجه به اثر مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای پیش بین و میانجی بر میزان متغیر آمادگی منغعل به اعتیاد،  به نظر می رسد با تقویت خودکارآمدی هیجانی و هوش شخصی می توان آسیب پذیری دانشجویان را نسبت به اعتیاد کاهش داد.