تاثیر تمرین ترکیبی توجه بینایی و چشم آرام بر طول ردیابی و یادگیری دریافت سرویس والیبال دختران مبتدی

تحقیقات اثربخشی تمرینات چشم آرام و کانون توجه بیرونی بر یادگیری حرکتی کودکان را نشان داده است. باتوجه به نقش بینایی در تکالیف مهاری که نیازمند توجه، ردیابی، پیش بینی و تصمیم گیری است، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین ترکیبی (توجه بینایی و چشم آرام) بر طول ردیابی توپ و یادگیری مهارت دریافت سرویس والیبال دختران مبتدی بود.  نمونه آماری پژوهش حاضر ۲۰ دانش آموز دختر مبتدی با دامنه سنی ۱۲ - ۱۰ سال بودند که به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه (هر گروه ۱۰ نفر) تمرین ترکیبی (توجه بینایی و چشم آرام) و تمرین تکنیکی تقسیم شدند. شرکت کنندگان در هر دو گروه بعد از پیش آزمون در ۹ جلسه تمرینی جداگانه به صورت ۳ جلسه در هفته شرکت کردند و در هر جلسه ۵ دسته ۱۰ کوششی مهارت دریافت سرویس والیبال با ساعد را اجرا کردند. آزمون یادداری اول ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین و آزمون یادداری دوم ۴ هفته بعد با استفاده از آزمون دریافت سرویس والیبال و ردیاب چشم گرفته شد. نتایج تحلیل واریانس مرکب ۳×۲ نشان داد عملکرد گروه تمرینات ترکیبی نسبت به گروه تکنیکی از پیش آزمون تا یادداری اول و یادداری دوم به شکل معنی داری افزایش یافت (۰۰۷/۰=p). نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب طول دوره ردیابی توپ، تفاوت معنی داری را بین دو گروه نشان نداد (۸۴۲/۰=p). به نظر می رسد تمرین ترکیبی (توجه بینایی و چشم آرام) نسبت به تمرین تکنیکی تاثیر قابل توجهی بر یادگیری حرکتی و اثر مشابهی بر طول دوره ردیابی افراد مبتدی دارد.