بررسی تاثیر عدم تقارن اطلاعاتی بر رابطه بین قابلیت مقایسه حسابداری و سررسید بدهی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

براساس مفاهیم نظری گزار شگری مالی، قابلیت مقایسه جز ویژگیهای کیفی اطلاعات سودمند است. مطابق این ویژگی،استفاده کنندگان صورتهای مالی باید بتوانند این گزار شها را طی دوره های مختلف مقایسه کنند، تا بتوانند روند تغییرات در وضعیتمالی، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری را تشخیص دهند. آنان همچنین باید بتوانند صورتهای مالی واحدهایتجاری مختلف را با یکدیگر مقایسه کرده تا وضعیت و عملکرد مالی آنها را نسبت به یکدیگر بسنجند. بدین ترتیب ضرورت دارداثرات معاملات و سایر رویدادهای مشابه در داخل واحد تجاری و در طول زمان برای آن واحد تجاری با ثبات رویه اندازه گیری وارائه شود و بین واحدهای تجاری مختلف نیز هماهنگی رویه در باب اندازه گیری و ارائه موضوعات مشابه رعایت گردد (هیئت تدویناستانداردهای حسابداری، ۱۳۷۶ ). با وجود این ویژگی، استفاده کنندگان میتوانند شرکتهای مختلف را با هم مقایسه نموده و از طریق مقایسه ارزش فعلی شرکتها و میزان ریسک آ نها اقدام به تصمیمگیریهای مالی نمایند (انگلبرگ و همکاران۲۰۱۷ از طرفی بدهی یکی از ابزارهای مالی برای تحصیل سرمایه است. در متون تامین مالی از طریق بدهی، ساختار سررسید تصمیماتسرمایه گذاری شرکت و سرمایه گذار را به صورت عمده تحت تاثیر قرار میدهد. به دلیل قراردادهای بدهی ناقص، اعتباردهندگانممکن است نتوانند حق کنترل خود را بر هررویداد احتمالی در آینده بر حسب شرایط مالی قرارداد اعمال نمایند. اما بدهی کوتاه مدتمحافظت بهتری برای حق کنترل اعتباردهندگان از طریق عدم تمدید قرارداد بدهی فراهم میکند. در نتیجه اعتباردهندگان جهت اعطای مجدد بدهی خواستار حق کنترل بیشتری خواهند بود (جیانتی۲۰۰۳با توجه به حق کنترلی که بدهی کوتاه مدت اعطامیکند، اعتباردهندگان به طرز مطلوب تری میتوانند استقراض کنندگان (شرکت) را کنترل نموده و به اطلاعات قابل اتکاتری درزمینه عملکرد عملیاتی شرکت قبل از اعطای مجدد اعتبار دست پیدا کنند (دانگ۲۰۱۶