مطالعه طیف گسترده ای از منابع در یک شبکه زنجیره تامین وهمکاری مثمر ثمر برای اشتراکدانش در سازمان ها

پاسخ به مسائل روزافزون زیست محیطی دیگر محدود به شرکت ها نیست بلکه مسئله مهمی در بین زنجیره هایتامین است، تقویت توسعه پایدار زنجیره تامین از طریق نوآوری سبز ، فعالیت پیچیده شبکه ای است که در آن تعدادزیادی شریک درگیر شده اند و نیاز به انتقال یا اشتراک دانش در یک روند تبادل برابر و منطقی وجود دارد. این مطالعهیک چارچوب جدید برای کشف ادراک از انصاف ارائه می دهد که شامل رویکردهای رویه ای و توزیعی به عنوان پیشیناست، همچنین ارائه مدل پایداری در زنجیره تامین به عنوان بخش جدید و تاثیر گذار چندی است که توجه محققینرا به خود جلب کرده استیک زنجیره تامین پایدار همچنین به عنوان شبکه ای از سازمان های پیوسته و همسو تعریفمی شود که به طور مشترک و با هدف مدیریت ، اداره و بهبود جریان اطلاعات از تامین کنندگان با یکدیگر در تعاملمی باشند. توسعه متمایزی از حوزه های سرمایه شبکه وجود دارد که در آن چندین اصل جایگیری به هم پیوند میخورند (برناردز ، ۲۰۱۰ ). وقتی سرمایه به عنوان یک دارایی ارزشمند تلقی می شود ، سرمایه برای دستیابی و دردسترس قرار دادن منابع از طریق روابط اجتماعی مناسب است. بر اساس این دیدگاه ، جایگیری در زنجیره تامین ، به عنوان فرصت و توانایی اعضا برای کسب دانش ، اطلاعات و سایرمنابع جذب شده به طور مستقیم یا غیرمستقیم از شبکه تلقی می شود (بونز، ۲۰۱۳ ). با تعبیه قوی تر در شبکه ، ازجمله رابطه ای و ساختاری ، عوامل شبکه احتمالا به روش هایی پاسخ می دهند که به دیگران کمک می کند رابطهرا حفظ کنند (گوشال، ۲۰۲۰ ). جایگیری در اجتماع برای کمک به شرکتها برای دستیابی غنی تر به منابع و جمعآوری اطلاعات ارزشمند در مورد یکدیگر مفید است. جاسازی عدم تقارن اطلاعات را کاهش می دهد ، که این امراحتمال اقدام فرصت طلبانه را افزایش می دهد. از این رو ، این بدان معناست که می توان طیف گسترده ای از منابعرا در یک شبکه زنجیره تامین دریافت کرد تا بتواند همکاری مثمر ثمر داشته باشد. اشتراک دانش یکی از عواملحیاتی است که منجر به مثال زدن مزیت رقابتی برای زنجیره های تامین از طریق ارتقا آموزش مهارت می شو