بررسی نقش خانواده در پیشگیری از بروز رفتارهای پرخطر در نوجوانان

یکی از مهمترین مسائل جامعه ما در دوره سنی نوجوانی و جوانی انجام رفتارهای پر خطر و گسترش و شیوع آن نسبت به سایر دوره های سنی است . رفتارهای پرخطر، آسیب زا و انحرافی کودکان و نوجوانان محصول وضعیت زیستی و پرورش های خانوادگی و اجتماعی آن هاست . این پژوهش به صورت مطالعه ی کتابخانه ای و اسنادی بر مبنای نظریات موجود و پژوهش های انجام شده توسط پژوهشگران مختلف در حوزه ی رفتارهای پرخطر انجام شده است . در مجموع با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت محیط خانوادگی و شیوه های فرزند پروری و رفتار والدین با نوجوانان در بروز رفتارهای پرخطرنقش مهمی دارد. نوجوانان ممکن است درگیری در رفتارهای پرخطر را به وسیله مشاهده رفتار والدین شان یاد بگیرند. انسجام خانواده و میزان گرمی و محبت والدین ، همواره دارای پیامدهای مثبتی برای فرزندان بوده است . وجود انسجام درخانواده باعث افزایش سازش یافتگی فرزندان، کاهش پرخاشگری، بهبود رفتار اجتماعی ، مشکلات برون سازی شده ی کمتر فرزندان و کاهش بروز رفتارهای پرخطر در آنها می شود. از طرفی دیگر معنویت و مذهب با مکانیسم هایی همچون ایجاد امید و انگیزه، دادن نگرش مثبت ، دادن معنا به زندگی و به جهان خلقت ، ایجاد سبک زندگی سالم فردی،خانوادگی ، و اجتماعی ، یکپارچگی روانی ، افزایش عزت نفس و رضایت از زندگی ، احساس کنترل برخود و جهان، پذیرش درد و رنج ، داشتن شبکه حمایت معنوی- عاطفی - اجتماعی به عنوان منبع با ارزش و کارامدی در کاهش رفتارهای پرخطر تاثیرگزاراست .