پیش بینی سازگاری تحصیلی بر اساس نگرش به مدرسه و حمایت تحصیلی در بین دانش آموزان مقطع متوسطه دوم

هدف این پژوهش پیش بینی سازگاری تحصیلی بر اساس نگرش به مدرسه و حمایت تحصیلی بود. روش اجرای پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان ثلاث باباجانی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۲۷۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه نگرش به مدرسه ، حمایت تحصیلی و سازگاری تحصیلی استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد بین نگرش به مدرسه و حمایت تحصیلی با سازگاری تحصیلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد، مولفه های نگرش به مدرسه قدرت پیش بینی سازگاری تحصیلی دانش آموزان را دارند. مولفه های حمایت تحصیلی قدرت پیش بینی سازگاری تحصیلی دانش آموزان را دارند. می توان گفت نگرش به مدرسه و حمایت تحصیلی از متغیرهای مهم و مرتبط با سازگاری تحصیلی می باشند.