پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس ذهن آگاهی و خوددلسوزی در بین پرستاران

زمینه و هدف: کیفیت زندگی نقش مهم در پیش بینی سلامت جسمانی و روانی افراد دارد. تحقیق حاضر با هدف پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس ذهن آگاهی و خوددلسوزی در بین پرستاران تبریز انجام شده است. روش: این تحقیق از نظر هدفکاربردی و از لحاظ روش تحقیق ، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه پرستارانبیمارستانهای دولتی شهر تبریز می باشد که با توجه به گسترده بودن جامعه ۱۵۰ نفر از پرستاران بیمارستانهای دولتی امامرضا(ع) و سینا به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت سنجش کیفیت زندگی از پرسشنامه فرم کووتاه سازمانبهداشت جهانی ، خوددلسوزی از پرسشنامه نف و همکاران و ذهن آگاهی از پرسشنامه براون و ربان استفاده شد که میزانپایایی برای کیفیت زندگی۰/۹۱، خوددلسوزی۰/۸۵ و ذهن آگاهی۰/۹۱ بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل اهداف تحقیق ازرگرسیون چندگانه استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که مولفه های خوددلسوزی به میزتن ۲۰ درصد و ذهنآگاهی ۱۷ درصد در پیش بیی کیفیت زندگی سهم دارند. در بین زیر مولفه های متغیر خوددلسوزی، ذهن آگاهی و مهربانی بهخود بیشترین سهم و قضاوت کردن خود و انزوا کمترین سهم و در بین زیر مولفه های ذهن آگاهی هم توجه نسبت به رویدادها بیشترین سهم و تجارب جاری در زندگی روزمره کمترین سهم را در پیش بینی کیفیت زندگی پرستاران تاثیرگذارند.نتیجه گیری: می توان گفت که براساس ذهن آگاهی و خوددلسوزی می توان کیفیت زندگی را پیش بینی کرد.