بررسی ناتوانی در خواندن در دانش آموزان دوره ابتدایی و ارائه ارهکارهایی جهت بهبود

خواندن یکی از پیشرفته ترین و پیچیده ترین تواناییهای ذهنی انسان است. خواندن یعنی ارتباط کلی فرد با یک سری اطلاعات سمبلیک (نمادین) که به جنبه بصری یادگیری اطلاق می شود(یعنی تبدیل نوشتاری به گفتاری). در فرهنگ روانشناسی، اصطلاح اختلال خواندن (نارسا خوانی) به هر گونه ناتوانی در خواندن اطلاق می شود که بواسطه آن دانش آموزان از سطح پایه کلاس خود در زمینه خواندن عقب می مانند و هیچ گونه شواهد عینی دال بر نارسایی هایی چون عقب ماندگی ذهنی ، آسیب مغزی ، مشکلات هیجانی و فرهنگی، و مشکلات گفتاری وجود ندارد. دانش آموزان نارسا خوان، دارای نقایص بسیار گوناگونی هستند که منشاء آنها عملکرد نامناسب مغز است. این عملکرد نامناسب لزوما ناشی از آسیب مغزی نیست بلکه به سبب این است که مغز این افراد عملکردی متفاوت از کودکان عادی دارد. هدف این مقاله بررسی علل اختلال یادگیری نارساخوانی در دانش آموزان در دوره ابتدایی و ارائه راهکارهایی برای درمان آن می باشد روش تحقیق به صورت مروری و از طریق مطالعات کتاب خانه ای و مقالاتی است که در دهه ی اخیر نگاشته شده اند و نیز تحقیقاتی که به صورت پژوهشی به نتایج قابل توجهی در زمینه ی اختلال نارساخوانی و راهکارهای تنزیل آن توسط محققین توانمند کشورمان صورت گرفته است . چنانچه می دانیم مشکل خواندن یکی از شایع ترین مشکلات دانش آموزان است و نارسا خوانی مهم ترین آن به شمار می رود .افراد نارساخوان به دلیل اختلال خواندن در اغلب دروس خود با مشکل مواجه می شوند . این گروه با وجود آنکه در اکثر مواقع از هوش طبیعی بسیار برخوردارند اما نمی توانند پیشرفت تحصیلی مطلوبی داشته باشند و با سختی بسیار به تحصیل ادامه داده و یا ترک تحصیل می نمایند که این به نوبه خود صدمات اجتماعی و اقتصادی و عاطفی روانی بسیار برای ایشان و جامعه به دنبال دارد. این مقاله در پی بررسی علل اختلال نارساخوانی در کودکان دوره ی ابتدایی و ارائه ی راهکارهایی برای درمان آن می باشد