بررسی تاثیر به کارگیری برخی از شیوه های نوین آموزش (تفکر انتقادی، الگوی حل مساله، گروه های کوچک، مشارکت گروهی) در ارائه ی کنفرانس فراگیران رشته ی روان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

از آنجایی که هر نوع آموزشی، یادگیری به دنبال ندارد، در این زمینه مطالعه و پژوهش های زیادی صورت گرفته و راه کارهایی برای اثربخشی آموزش پیشنهاد شده است. این پژوهش بر روی کلیه ی فراگیران رشته ی روان پزشکی انجام شده است. فراگیران رشته ی روان پزشکی که شامل اینترن ها و دستیاران سطوح مختلف تحصیلی بودند، به گروه های کوچک تقسیم شدند و با توجه به توانایی، تجربه و معلومات هر یک از آن ها، مباحثی که قرار بود در طی دوره سه ماهه ارائه گردد در اختیار آن ها قرار گرفت. پس از آن، نظرسنجی از آنان در خصوص نحوه ی آموزش ارائه شده، صورت پذیرفت. اکثریت آزمودنی ها بر این باور بودند که این شیوه ی آموزشی باعث ارتقای کیفیت و سرعت در آموزش می شود و از اینکه نقش فعال تری نیز به آن ها داده شده است، احساس ارزشمندی و رضایت بیشتری دارند. همچنین با توجه به این که به هر یک از فراگیران پس خوراند مناسب داده شده بود و توانسته بودند از تجارب اساتید بهره مند گردند، رضایت مندی بالایی داشتند. یادگیری اساسا ماهیتی علمی و پژوهشی دارد و کلاس درس، محلی است که باید فراگیران به شیوه ی علمی، مفاهیم را کشف کنند. باید در فرآیند تدریس فرصتی ایجاد شود تا فراگیران نحوه ی یادگیری را تمرین کنند و روش یادگیری را بیاموزند.