کنشگری چین در آسه آن؛ تلاش برای حفظ وابستگی نامتقارن اقتصادی

علی رغم تمامی مخالفت ها و موضع گیری هایی که در سازمان های بین لمللی علیه چینوجود داشت. در طی یک دهه گذشته این کشور نفوذ قابل توجهی در سازمان های بین المللیو منطقه ای یافته و تلاش کرده است با شکل دادن به هنجارهاء قواعد و قوانین جایگاه خودرا در این سازمان ها ارتقا بخشد. در این میان. سازمان آسه آن یکی از مهم ترین سازمان هایمنطقه ای بوده که مورد توجه مقامات چین قرار گرفته است؛ سازمانی که می تواند منافعفراوانی را برای پکن تامین سازد و اکنون این منافع بیش از هر زمان دیگری با منطقهآسه آن درهم تنیده شده است. روابط بین چین و این اتحادیه در وضع کنونی، به یکی ازپیچیده ترین روابط در منطقه آسیا و اقیانوسیه تبدیل شده و اخیرا در هر دو بعد اقتصادی وسیاسی تغیبرات مثبتی به خود دیده است. البته منافع و سهم حاصل برای چین از اینتعمیق روابط بیشتر از اعضای آسه آن بوده و این امر به یکی از دغدغه ها و نگرانی هایمقامات این اتحادیه در چند سال اخیر تبدیل شده است. این مقاله سعی کرده است با تکیهبر نظریه وابستگی نامتقارن اقتصادی به بررسی نوع کنشگری چین در این سازمان منطقه ایبپردازد. از دید مقاله. چین از طریق ارتقای سطح همکاری های سیاسی و اقتصادی تلاشنموده است که وابستگی نامتقارن آسه آن به خود را حفظ کند و ارتقا دهد و مانعقدرت گیری رقبای منطقه ای و بین المللی در این سازمان شود.