دیپلماسی پیشگیرانه ملل متحد و صلح بین الملل پس از جنگ سرد

با پایان یافتن جنگ سرد و نظام دوقطبی روابط بین الملل, صلح بین المللی نیز دستخوش تحولات ژرفی شده و ماهیت و متغیرهای جدید و نوینی را تجربه کرده است. به باور این نوشتار، مفهوم و پدیده صلح بین الملل از دهه ۱۹۹۰ میلادی به این سو با وضعیتیبه شدت بحرانی و اسفناک مواجه شده و سازوکارهای تحقق صلح. از جمله دیپلماسیپیشگیرانه سازمان ملل متحد به عنوان نهاد انحصاری در تحقق صلح بین الملل درجلوگیری از وقوع مخاصمات مسلحانه خونین و نسل کشی های گسترده درمجموع نسبتمهم طرح شده این است که «عملکرد دییلماسی پیشگیرانه سازمان ملل متحد در دورانپس از جنگ سرد چگونه ارزیابی می شود؟» و فرضیه مطرح در پاسخ به آن عبارت بودهاست از اینکه: عملکرد دییلماسی پیشگیرانه سازمان ملل متحد در دوران پس از جنگ سرد به دلیل ضعف و ناکارآمدی در حل و فصل مخاصمات مسلحانه در راستای تحقق صلح بین الملل موفق نبوده است.