مطالعه رابطه بین انعطاف پذیری روانشناختی و کیفیت زندگی در دانشجویان

کیفیت زندگی دانشجویان در سال های اخیر به دلیل شرایط کرونا و همچنین وضعیت نامناسب اقتصادی کشور دارای افت شدیدی بوده و به یکی از موارد جدی تهدید کننده سلامت روان آنها تبدیل شده است . به همین دلیل ، کیفیت زندگی دانشجویان و اهمیت پژوهش این موضوع از اولویت های اصلی کشور محسوب می شود. در این پژوهش با بررسی انعطاف پذیری روانشناختی و تاثیری که بر کیفیت زندگی دانشجویان می گذارد به ارائه راهکارهای کاربردی برای ارتقاء کیفیت زندگی دانشجویان پرداخته شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان روانشناسی ورودی سال های ۹۷ و۹۸ دانشگاه آزاد کاشان شامل ۳۵۰ نفر تشکیل دادند و نمونه ای به حجم ۱۰۰ نفر و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۶) و پرسشنامه انعطاف پذیری روانشناختی دنای و ونادروال (۲۰۱۰) استفاده شد. نتایج نشان داد که ضریب همبستگی بین انعطاف پذیری روانشناختی و کیفیت زندگی مثبت و معنی دار است (۰۰۱.(p< همچنین ، بیشترین همبستگی بین خرده مقیاس جایگزین ها از مقیاس انعطاف پذیری روانشناختی و مقیاس کیفیت زندگی بود (۰۰۱.(p< با افزایش انعطاف پذیری روانشناختی ، کیفیت زندگی نیز افزایش می یابد. لذا با مد نظر قرار دادن انعطاف پذیری روانشناختی می توان نقش موثری در افزایش کیفیت زندگی دانشجویان ایفا نمود.