بررسی اثر بخشی روان درمانی شناختی _ رفتاری بر کاهش کم رویی و افزایش پذیرش اجتماعی کودکان پیش دبستانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی روان درمانی شناختی _ رفتاری بر کاهش کم رویی و افزایش پذیرشاجتماعی کودکان پیش دبستانی بوده و روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح تحقیق از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است . در این پژوهش دو گروه وجود داشت که برای گروه اول (گروه آزمایشی )، آموزش روان درمانی شناختی رفتاری گروهی به عنوان متغیر مستقل اجرا شد و گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. با توجه به نوع اطلاعات لازم در انجام این تحقیق از دو روش بررسی کتابخانه ای و بررسی میدانی استفاده خواهد شد. جامعه آماری در این پژوهش کلیه کودکان پیش دبستانی ۲ در اداره آموزش و پرورش ناحیه ۱ می باشند. نمونه مورد مطالعه به صورت داوطلبانه و در دسترس از بین دارندگان معیارهای فوق انتخاب شده و در پیش آزمون شرکت داده می شوند سپس در دو گروه آزمایش و کنترل قرار می گیرند. در مرحله بعد گروه آزمایش زیر نظر استاد راهنما و همکاری یک نفر دیگر از دانشجویان تحت ۸ جلسه آموزش گروهی و کارگاهی با مباحث روان درمانی شناختی -رفتاری قرار خواهند گرفت و از آنان آزمون نهایی جهت بررسی تاثیرات به عمل آمد. تنها معیار ورود تمایل و امکان شرکت در کلاس ها بوده و معیار خروج عدم شرکت در جلسه قلمداد گردید. در این پژوهش از پرسشنامه پذیرش اجتماعی و کمرویی استفاده شد. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل اطلاعات بسته به نیاز از نرم افزارهای Excel و SPSS استفاده گردید و اینگونه نتیجه می شود که روان درمانی شناختی _رفتاری بر کاهش کم رویی و افزایش پذیرش اجتماعی کودکان پیش دبستانی تاثیر معناداری دارد.