بررسی نقش مسجد در پیشگیری از جرائم در شهر اردبیل

مساجد به عنوان جایگاه و محل غلیان ارزش ها و هنجارهای دینی قلمداد می شود. در مساجد افراد به طور داوطلبانه بر اساس مفاهیم و ارزش های دینی به عبادت و هرگونه فعالیت دیگر مبادرت می کنند. بنابراین هر قدر فرد گرایش بیشتری به حضور یا ارتباط با این اماکن دینی داشته باشد می توان انتظار داشت که احتمال پرهیز از ارتکاب جرایم و امتناع از ورود به حوزه های رفتاری ضد اجتماعی افزایش یابد. این پژوهش با بهره گیری از روش اسنادی و پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل شهروندان اردبیل می باشد که برای به دست آوردن حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است. بر این اساس و با توجه به جامعه آماری، حجم نمونه شامل ۲۵۰ نفر و واحد تحلیل در این تحقیق فرد می باشد. در این تحقیق از روش نمونه گیری خوشه ای طبقه ای با حجم نامتناسب استفاده شده است. یافته های این پژوهش حاکی از این است که بین حضور در مسجد و آسیب های اجتماعی با ضریب همبستگی ۴۲۲/۰- است که نشان می دهد رابطه بین دو متغییر بسیار قوی و معکوس است و فرضیه تایید می شود. بین حضور در مسجد و ارتکاب به جرم با ضریب همبستگی ۶۲۷/۰- است که نشان می دهد رابطه بین دو متغییر بسیار قوی و معکوس است و فرضیه تایید می شود. بین حضور در مسجد و جامعه پذیری با ضریب همبستگی ۳۴۵/۰ است نشان می دهد که رابطه بین دو متغییر بسیار قوی و مستقیم است و فرضیه تایید می شود. بین حضور افراد سالم و مجرم در مسجد تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین t بدست آمده برابر ۰۱۸/۴- = t با درجه آزادی ۲۰۱ = df یعنی میانگین افراد مسجدرو با میانگین افرادی که مسجد نمی روند تفاوت معناداری دارد. بین جنسیت افراد و حضور در مسجد تفاوت معنی داری بین دو گروه است و همچنین t بدست آمده برابر ۰۶۰/۳- = t با درجه آزادی ۲۰۱ = df یعنی میانگین مردان با میانگین زنان در حضور در مسجد تفاوت معناداری وجود دارد.