کارکرد تمهیدات بیانی ابن عربی در ساخت شکنی مفاهیم آخرت شناسانه

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 137

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRT-21-79_004

تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1401

چکیده مقاله:

در نظریه پردازی های آخرت شناسانه ی ابن عربی، بهره گیری از تمهیدات بیانی ناآشکار اما موثر در بازروایت برخی از مفاهیم و گزاره های دینی مطابق با پیش فرض های عرفانی او، به ساخت شکنی برخی مفاهیم مهم ایدئولوژیک منجر می شود. بررسی قاعده مند این گونه تمهیدات بیانی در متون کلاسیک عرفانی، روش نقادانه ی نوینی است که سویه های ناخودآگاه این متون و چگونگی کاربرد آن ها را برای مخاطب روشن می سازد. براین اساس پژوهش حاضر می کوشد با پرداختن به تمهیدات بیانی و روایی به کاررفته در فرضیه های آخرت شناختی ابن عربی، نقش آن ها در باورپذیری مدعیات ابن عربی و اقناع مخاطبان وی را بررسی کند. نتیجه ی بررسی ها نشان داد که ابن عربی در تبیین آرای آخرت شناسانه ی خود، معنا و کاربردواژه ها،تعابیر و گزاره ها را متناسب با نظام اندیشگانی خود تغییر داده و با مسخ واژگان و مفاهیم کلیدی و استحاله ی مفهومی آن ها، موجب دگرسانی در هویت معنایی آن ها شده است. وی از طریق غیریت سازی نشانه های مشترک، به شیوه ای ساختارشکنانه، ظرفیت های معنایی جدیدی را در واژگان و مفاهیم ایجاد کرده و روایتی نو از ایدئولوژی های رایج دینی درباب آموزه های آخرت شناسانه ارائه داده است. بررسی این تمهیدات بیانی اگرچه در بازنمایی اضلاع ناخودآگاه فرضیه ی ابن عربی و نظام تثبیت شده ی مفاهیم آن موثر است، بیش از هر چیزی می تواند موجب کاهش اعتبار فرضیه ی وی در برابر فرضیه های رقیب باشد. هدف این پژوهش بررسی کارکرد تمهیدات بیانی ابن عربی در فرضیه های آخرت شناسانه ی اوست که به شیوه ی توصیفی تحلیلی صورت گرفته است. 

نویسندگان

فاطمه رحیمی

استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه پیام نور، ایران.

هاتف سیاه کوهیان

استادیار گروه ادیان و عرفان، دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان، تاکستان، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • * قرآن کریم۱. ابن عربی، محی الدین، (۱۳۷۰ )، فصوص ...
  • ابن عربی، محی الدین، (۱۴۲۴ق/۲۰۰۴م)، الفتوحات المکیه ج ۴ و ...
  • ابن عربی، محی الدین، (۱۳۹۷ ق / ۱۹۷۷ م)، الفتوحات ...
  • ابن عربی، محی الدین، [الف] (۱۴۱۰ ق / ۱۹۸۹ م)، ...
  • ابن عربی، محی الدین، [ب] (۱۴۱۰ ق / ۱۹۸۹ م)، ...
  • ابراهیمی، حسن، (۱۳۸۸)، «بررسی تاویلات ابن عربی درباره ی آیات ...
  • بخاری، محمدبن اسماعیل، (۱۴۱۰ق/ ۱۹۹۰م)، صحیح البخاری، مصر: وزاره الاوقاف، ...
  • بیات، محمدحسین، (۱۳۹۳)، «بررسی و نقد دیدگاه ابن عربی درباب ...
  • حاجتی، سمیه؛ رضی، احمد، (۱۳۹۲)، «صورت بندی گفتمانی ابن جوزی ...
  • خوارزمی، تاج الدین حسین، (۱۳۷۵) ، شرح فصوص الحکم، تصحیح ...
  • رازی، ابوالفتوح حسین بن علی، (۱۴۰۸)، روض الجنانوروح الجنانفیتفسیرالقرآن، به ...
  • سلطانی، علی اصغر، (۱۳۹۱) قدرت،گفتمانوزبان، چاپ سوم، تهران: نشر نی ...
  • شهرستانی، محمدبن عبدالکریم، (۱۳۶۸ ق / ۱۹۴۸ م)، الملل و ...
  • صدرالمتالهین شیرازی، محمدبن ابراهیم، (۱۴۱۷ ق/ ۱۹۹۶ م)، الشواهد الربوبیه ...
  • ضیمران، محمد، (۱۳۹۰)، میشلفوکو: دانشوقدرت ، چاپ ششم، تهران: هرمس ...
  • طبرسی، فضل بن حسن، (۱۳۷۲)، مجمع البیان، تصحیح و تحقیق ...
  • عبدی حسین؛ زرقانی، سیدمهدی، (۱۳۹۶)، «تحلیل گفتمانی رساله های ردیه ...
  • عفیفی، ابوالعلاء ، (۱۳۸۰)، شرحی بر فصوص الحکم، ترجمه ی ...
  • غنی، قاسم، (۱۳۷۵)، تاریخ تصوف در اسلام، ج۲، چاپ دوم، ...
  • قاضی عبدالجباربن احمد، (۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م)، شرح الاصول الخمسه، تعلیق احمد بن ...
  • قیصری، محمدداوود، (۱۳۷۵)، شرح فصوص الحکم، به کوشش سیدجلال الدین ...
  • کلینی، محمدبن یعقوب، (۱۴۰۷ )، الکافی، به تصحیح علی اکبر ...
  • مفید، محمد بن محمد النعمان، (۱۳۷۱ ق)،اوائل المقالات فیالمذاهب و ...
  • مکاریک، ایرناریما، (۱۳۹۰) ، دانشنامه ی نظریه هایادبیمعاصر ، ترجمه ...
  • مک دانل، دایان، (۱۳۸۰) ، مقدمه ایبرنظریه هایگفتمانی، ترجمه ی ...
  • نصری، عبدالله، (۱۳۸۹)، رازمتن، تهران: سروش ...
  • هال، استوارت، (۱۳۸۶)، غربوبقیه: گفتمانوقدرت، ترجمه ی محمود متحد، تهران: ...
  • نمایش کامل مراجع