بعد چهارم عالم طبیعت در حکمت صدرایی و نسبیت اینشتن
محل انتشار: فصلنامه اندیشه دینی، دوره: 20، شماره: 77
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 194
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRT-20-77_005
تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1401
چکیده مقاله:
یکی از دغدغههای فیلسوفان در طول تاریخ اندیشهی فلسفی، پاسخگویی به پرسش از چیستی و هستی زمان و مکان بوده و هست. به همینمنظور در این پژوهش سعی بر آن است تا مسالهی فضا و زمان در حکمت صدرایی و ارتباط آن با پیامدهای حاصل از فیزیک جدید تبیین شود و افزون بر مقایسهی تحلیلی دو دیدگاه، ابعاد جدیدی از این مسالهی پیچیده و مبهم اشاره گردد. نگاه صدرا به مسالهی زمان با توجه به مبانی تفکر او در وجودشناسی به ویژه حرکت جوهری، سازگاری بهتری با یافتههای جدید فیزیکدانان چون اینشتن دارد. از مهمترین دستآوردهای این مقاله، با توجه به نگاه هستیشناسی صدرالمتالهین از زمان، دستیابی به نگاهی جامعنگر و با دامنهای وسیع به مسالهی فضا - زمان است که دیدگاه فضا - زمان نظریهی نسبیت را پوشش میدهد و با توجه به مسالهی زمان مشترک، الگویی اتصال و یکپارچگی عالم طبیعت را با ابعادچهارگانه به تصویر میکشد. روش مورد استفاده در این پژوهش اسنادی – تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ای است. آثار اصلی صدرالمتالهین و پژوهشهای اینشتن در نظریه نسبیتمنبع این پژوهش است.امید است این نگرش افزون بر آشکارسازی زوایای فلسفی مسالهی زمان، بتواند راهگشای انکشاف ابعاد جدیدتری برای فیزیکدانان باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سپیده رضی
دکتری فلسفه و کلام دانشگاه اصفهان
جعفر شانظری
دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی ، دانشگاه اصفهان
افشین شفیعی
دانشیار دانشگاه صنعتی شریف
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :