اخلاق و تربیت در متون ادب فارسی

ادبیات فارسی که سرشار از دیدگاههای تربیتی ، اجتماعی و آموزه های حکمی است ، با دستورات اخلاقی و شیوه های ارزنده تربیتی ، درکل ش گیری شخصیت و هویت انسان و جایگاه رفیع او تاثیر بسزایی دارد، و با جلب انسانهای پاک نهاد و طالب فضیلت و معرفت ، به سوی کرامتهای انسانی ، علاوه بر سوق دادن آنها به راه کمال اخلاق و انسانیت ، علم و راههای فراگیری انواع علوم، تربیت و پرورش قوه بیان، رشد توانایی های عقلی و تفکر درباره تصورات ذهنی و هدایت به سوی حقیقت و....را نیز به انسان می آموزد. همچنین بهترین جایگاه برای آشنایی بیشتر با نظرات حکما و اندیشمندان بزرگ در باره تعلیم و تربیت و عوامل موثر برآن است .از طرفی نگاه و اندیشه های دینی این سخنوران در امر تربیت و ابراز آن در نوشته هایشان، بسیارقابل تامل است .ازینرو در این مقاله ضمن پرداختن به ارزش علم و اخلاق و تربیت و هدف آن از دیدگاه اسلام، به بررسی نظرات و سخنان حکمیان و سخنوران اسلامی در این زمینه می پردازیم .