بررسی ارتباط سبکهای روانشناختی یادگیری با نگرش دینی و معنویت گرایی دانش آموزان دختر متوسطه شهرستان خوی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰

هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط سبکهای روانشناختی یادگیری با نگرش دینی و معنویت گرایی دانش آموزان دختر متوسطه شهرستان خوی بود پژوهش حاضر از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها، توصیفی- همبستگی میباشد جامعه آماری تحقیق را کلیه دانش آموزان دختر متوسطه نظری شهر خوی به تعدا ۱۸۵۴ نفر بود حجم نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان ۳۲۰ نفر انتخاب میشوند که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردید جهت اندازه گیری متغیرهای تحقیق از پرسشنامه سبکهای شناختی یادگیری تاولر و دیپ بوی (۲۰۰۳) پرسشنامه نگرش دینی سراج زاده (۱۳۷۷) و پرسشنامه معنویت هال و ادواردز (۱۹۹۶) استفاده شد. که روایی آنها توسط استاد راهنما تایید و پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۰/۸۰۹، ۰/۸۱۵ و ۰۷۸۹ بدست آمد. برای تعیین وضعیت نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف استفاده شد. با توجه به نرمال بودن داده ها از آزمون پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه جهت آزمون فرضیه ها استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که سبکهای روانشناختی یادگیری اکتشافی ،گروهی تجربی ساختار یافته مشاهده ای با نگرش دینی و معنویت گرایی دانش آموزان دختر متوسطه شهرستان خوی ارتباط مثبت و معنی داری دارند همچنین تحلیل رگرسیون نشانگر این بود که نگرش دینی و معنویت گرایی دانش آموزان دختر از طریق سبکهای تجربی، ساختار یافته ومشاهده ای به صورت معنی داری قابل پیش بینی است.