پیش بینی اضطراب ناشی از کرونا بر اساس احساس تنهایی ،استقلال عاطفی و ابراز وجود در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه

هدف از انجام این پژوهش پیش بینی اضطراب ناشی از کرونابراساس احساس تنهائی ،استقلال عاطفی و ابراز وجود دانش آموزان دختر مقطع متوسطه در شهرستانهای بابلسر وفریدونکنار بوده است .روش تحقیق این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده که از جامعه آماری مورد مطالعه ۱۴۰نفر از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های ابراز وجود گمبریل و ریجی (۱۹۷۵)،استقلال عاطفی استنبرگ و سیلوربرگ (۱۹۸۶)،احساس تنهائی راسل و همکاران (۱۹۸۰)،اضطراب کرونا علی پور وهمکاران (۱۳۹۸) راتکمیل نمودند. داده های آماری از طریق شاخصه های توصیفی ،ضریب همبستگی پیرسون وتحلیل رگرسیون چند متغیری به شیوه گام به گام مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین احساس تنهائی با اضطراب کرونا رابطه معنادارمثبت و بین ابراز وجود با اضطراب کرونا رابطه معنادار منفی وجود داردوبین استقلال عاطفی با اضطراب کرونا رابطه ی معناداری یافت نشد.تحلیل رگرسیون چندمتغیری به روش گام به گام نشان داد هر یک از متغیرهای احساس تنهائی وابراز وجود به ترتیب وارد معادله رگرسیون شدند و با همدیگر توانسته اند ۵/۱۰درصد واریانس متغیر اضطراب کرونا را پیش بینی نمایند .بطورکلی این پژوهش نشان داد ،ابراز وجود و احساس تنهائی از جمله متغیرهای پیش بینی کننده نسبتاخوب برای اضطراب کرونا می باشند.