بررسی سب ولعن از منظر منابع فقهی

موضوع سب ولعن ازمسائل نخستین در جهان اسلام بلکه در عالم بشریت است، ودارای ابعاد مختلف سیاسی، اجتماعی اخلاقی وسیعی می باشد، و دارای جنبه های روانی وتبلیغاتی چشمگیر ی می باشد، واز قدمت تاریخی بسیار طولانی برخور دار است ، واین مسئله در میان جامعه  اسلامی در مواجه با پیروان ومسالک مختلف  بیشتر به چشم می خورد.یکی از از موضوعاتی را که وهابیت، آنرا بعنوان حربه برعلیه شیعیان استفاده می کنند موضوع (سب ولعن ) است.وهابیت معتقدند که شیعیان، اصحاب پیامبر را سب و لعن می کنند. و به خاطر همین تهمت، سختیها و مشکلاتی فراوانی برشیعیان وارد شده وحتی محکوم به کفر شده اند.همین موضوع، باعث شده  تا ( لعن) مورد توجه عموم مسلمانان قرار بگیرد و در اذهان انها هموار این سوال مطرح شود که حکم لعن از جهت شرعی وحکمت آن وابعاد مختلف آن چگونه است؟اینک تلاش خواهیم کرد که مفهوم (لعن وسب) را ازجهت لغوی وحکم آنرا  از منظر کتاب و سنت مورد بررسی قرار بدهیم وموضعگیری پیروان خلفا واهلبیت (علیهم السلام) را  بیان نمودیم تا به حقیقت مطلب پی ببریم که ایا شیعه تمامی صحابه را لعن وسب می کنند یا خیر؟ براساس تحقیقات انجام شده سب براساس اعقادات مسلمانان ممنوع و حرام است ولی لعن کردن برخی از افراد و گروه ها هم در قران و هم روایات به صراحت بیان شده است. که لعن هیچ یک از این افراد و گروه ها موجب کفر وارتداد شخص لعن کننده نمی شود، بلکه لعن برخی از گروه ها از منظر آیات و روایات تاکید نیز شده است.