شناخت میراث فرهنگی شهری به مثابه بنیان طرح های توسعه شهری

میراث فرهنگی اصطلاحی است که به کیفیت ها و ویژگی های مکان هایی که دارای ارزش های زیبایی شناختی، تاریخی، علمی یا اجتماعی برای نسل های گذشته، حال و آینده هستند منسوب است . طی بیست سال اخیر آنچه که بدان میراث فرهنگی گفته می شود با توجه به گستردگی و تنوع موضوعی به مقیاس وسیعی توسعه یافته اس ت و مفهوم این واژه نیز به همان نسبت کاملتر شده است . در بیان کلاسیک واژه میراث فرهنگی به عنوان دستاوردهای نسل گذشته برای آینده نامیده می شود . اما در حال حاضر آن را شاهدی از گذشته که از سوی جمع، میراث جامعه کنونی به حساب آید می دانند . میراث فرهنگی به عنوان ی ک پدیده اجتماعی، انعکاسی از جامعه ای است که آن را خلق کرده و به آن ارزش داده است . این مفهوم در پهنه وسیع ساختمان ها، باغ های تاریخی، موزه ها، پارک ها و باغ های موضوعی، . . . . و به عنوان یک مفهوم هویت خاصی به این آثار می بخشد . این میراث چه ابنیه تاریخی باشد و چه فضاها و منظرهای طبیعی حفاظت شده، دائماً در معرض خطرات تخریبی ناشی از تاثیر گذشت زمان، اعمال غیرمسئولانه افراد، فرسایش، رطوبت، آلودگی، گسترش شهرسازی، توریسم گروهی و همگانی هستند . اگر میراث فرهنگی تنها به عنوان بقایای باستانی معرفی شود پنداری نادرست خو ا ه د بود . زیرا بین میراث فرهنگی ،تاریخ و هویت هرمکان و مردم آن سرزمین رابطه ای تنگاتنگ وجود دارد . میراث فرهنگی تنها بیان یک تاریخ نیست، بلکه بیان دیدگاه های مختلف نظیر ایدئولوژی مردمان آن سرزمین، افتخارات ملی، ایده های رمانتیک، خلاقیت، هنر، اقتصاد و سیاست ن آها می باشد . مهمترین عاملی که در حال حاضر گریبانگیر میراث ارزشمند شهری ما می باشد عدم شناخت همه جانبه می باشد . برهمین اساس در این مقاله سعی بر آن خواهد بود تا ضمن معرفی انواع میراث فرهنگی شهری و شناسایی ابعاد مختلف آن مانند حدود و صغور، لایه های معانی مست تر، مصادیفی که این آثار را واجد ارزش می کند به معرفی راهبردهایی جهت حفظ و سازماندهی این میراث ارزشمند شهری بپردازد .