بررسی مدیریت شهری در ایران با جهان و شاخص های آن در شهرداری تهران

روند روبه رشد شهرنشینی در ایران و همنشینی فرهنگها و گروههای مختلف با یکدیگر و تبدیل روابط روستایی به روابط شهری ضرورت بازتعریف تعاملات کنشگران با یکدیگر و با نهادهای شهری را در جامعه شهری متناسب با معیارهای قانونی روزآمد و با ضمانت اجرایی قوی مشخص میدارد. در عینحال نﻘش این مجموعه قوانین در حصول به توسعه پایدار، تبدیل انسان شهرنشین به شهروند، ظهور جامعه مدنی و انسان مدرن، مصونسازی شهر از مخاطرات، بالا بردن کیفیت محیط شهری از یک سو و از سوی دیگر محدودیتهای قوانین موجود در پاسخگویی به نیازهای شهری، وجود اصل اصطکاک منابع، پیشی گرفتن شهرنشینی بر شهرسازی غفلت محافل علمی دانشگاهی از توجه به این رشته نوپا، ناآشنایی اکثر مدیران شهری، جامعه حﻘوقی و شهرنشینان کشور با این قوانین مﻘررات شهری و... از اهمیت بازشناسی و بازتعریف این حﻘوق و مجموعه قوانین حکایت دارند. علاوه بر موارد فوق، گسترش بافتهای شهری، نیاز به مسکن و تحول در انواع فناوریها که نتیجه ﺁن بر شرایط زندگی در شهرها موثر افتاده، بسیاری از شهرهای ما را با بحران رو در رو ساخته است. افزایش تعداد اتومبیل، افزایش قیمت زمین و مسکن، نیاز به انواع خدمات عمومی، مسایل بهداشت شهری، نیاز به انجام انواع فعالیتهای عمرانی مانند گسترش فضای سبز، ایجاد یا تسطیح ﺁسفالت معابر، تاسیسات عمومی و زیر بنایی و نظایر ﺁنها در مواجهه با چند عامل اساسی قرار داشته است.