مناسبات سیاسی هخامنشیان و اعراب

امپراتوری هخامنشیان در سال ۵۵۹ پیش از میلاد، با پیروزی کورش بزرگ بر آستیاگ، آخرین شاه ماد،تاسیس شد. وی با تصرف مناطق تحت تصرف دولت پیشین ماد، آسیای صغیر، اورارتو، لیدیه وکاپادوکیه و فتوحاتی در مشرق، گستره وسیعی از اقوام را در زیر لوای پادشاهی خود جمع کرد و پس ازتصرف سارد، عرب ها را مطیع خود ساخت. این پژوهش با استفاده از منابع دسته اول و بهره گیری ازشیوه توصیفی – تحلیلی بر آن است تا به این پرسش پاسخ دهد که روابط سیاسی اقتصادی ایران و اعرابدر دوره هخامنشیان چگونه بوده است؟ در پاسخ به پرسش مطرح شده می توان گفت که روابط سیاسیاعراب و ایرانیان در دوره هخامنشیان بسط و گسترش فراوانی داشت و با فتح بابل و رسیدن مرزهای ایرانبه مصر، کمبوجیه پسر کورش برای تصرف این سرزمین و عبور از صحرای خشک و سوزان سینا، ازاعراب درخواست یاری کرد. وی با کمک آن ها مصر را تصرف کرد و عرب ها به پاس این خدمت خوددر تمام دوره هخامنشیان از ارسال مالیات معاف شدند. شواهدی از وجود روابط میان عرب ها و ایرانیاندر دوره هخامنشیان باقی مانده است. همچنین شاهان هخامنشی، هنگام ذکر سرزمین های تحت تسلط درسنگ نگاره های خود، از عربستان نیز یاد نموده اند. مهم ترین شاهد، نقش عرب ها در نقش برجسته هایهخامنشی، از جمله پلکان شرقی آپادانا در تخت جمشید و آرامگاه های نقش رستم است.