تاثیر سرمایه اجتماعی بر استواری زناشویی

تاثیر شبکه های اجتماعی بر خصوصیات زوجهای درهم تنیده ، مانند ، به عنوان مثال ، استواری زناشویی ، حدود نیم قرن است که در جامعه شناسی مورد بحث قرار گرفته است . با این حال ، یافته های تجربی کمتر متراکم بوده و فاقد یکپارچگی نظری هستند. ما در جایی که درهم تنیدگی اجتماعی زوجها به عنوان سرمایه اجتماعی تصور شود ، چهارچوبی را برای تجزیه و تحلیل آنها ارایه می کنیم . دو جنبه یا بعد سرمایه اجتماعی متمایز هستند. از یک طرف سرمایه اجتماعی را می توان به عنوان یک دارایی یک سیستم مشترک از بازیگران تلقی کرد ، که آن را به عنوان یک کالای جمعی در آورد که باعث تاثیرات بیرونی مثبت ( سرمایه سیستم ) می شود. از طرف دیگر این سرمایه را می توان به عنوان ذخیره مشترکی از منابع یا خدمات با ارزشی که به وسیله دیگران کنترل می شود به حساب آورد ، که می تواند از طریق روابط اجتماعی ( سرمایه مناسباتی ) مهیا شود. این دو بعد تقریبا با دیدگاه های مشخص سرمایه اجتماعی در ادبیات این حوزه مطابق هستند. در منظر دیدگاه ما ، هر دو جنبه سرمایه اجتماعی برای استواری زناشویی مهم هستند . سرمایه سیستم همکاری میان زوجها را تسهیل می کند و از این رو سرمایه گذاری های خاص پرمخاطره را به عنوان یک پیش شرط مهم برای یک رابطه موفقیت آمیز ترویج می کند . سرمایه مناسباتی ، تا جایی که خاص زناشویی باشد ، هزینه های خروج از این رابطه را بالا می برد ، همان طور که در صورت بروز اختلالی در این رابطه ارزش خد را از دست می دهد . عوامل ساختاری که سرمایه سیستم را تشکیل می دهند نزدیکی و همگنی شبکه ها هستند ، که جهت گیری ها در آن تسهیم شده و کنترل اجتماعی می تواند اعمال شود . به هر حال ، نزدیکی به طرق مختلف به دست آمده است : به عنوان تراکم شبکه شخصی ، به عنوان تراکم شبکه مشترک یا به عنوان همپوشی شبکه ، به ترتیب به هر حال ، حقیقت امر این است که اینها مفاهیم تحلیلی متمایزی هستند . شبکه های فردی زوجها می تواند بر حسب تراکم شبکه مشترک بالا یا دسته بندی ، متراکم باشد . برای مسائل مربوط به تصریح و توضیح تجربی ، این مفاهیم باید به صورت همزمان اندازه گیری شوند . علاوه براین ، یک تاثیر تثبیت کننده همپوشی شبکه از نظر تئوریکی دو پهلو و مبهم است . چنین چیزی را به همان اندازه می توان به عنوان یک شاخص برای خودویژگی زناشویی از سرمایه مناسباتی موجود قلمدار کرد . زمانی که ارتباط زناشویی از هم می پاشد ، معمولا دوستان مشترک ممکن است که دیگر رابطه خود را با یک یا هر دوی این زن و شوهر ادامه ندهند . ما داده های تاریخ رویداد را بر روی طلاق (N = ۵۰۲۰) استفاده می کنیم تا تاثیر شبکه های بسته را بر روی استواری زناشویی مورد تحقیق و بررسی قرار دهیم و این فرض را مورد آزمایش قرار دهیم که تاثیر همپوشی بر استواری زناشویی صرفا یک تاثیر سرمایه مناسباتی خاص زناشویی است . فرض بر این است که سرمایه مناسباتی غیر خاص ، در مقایسه ، فروپاشی زناشویی را افزایش می دهد . استنباط های بیشتر برای سرمایه اجتماعی زوجین و داده ها و اطلاعات لازم مورد بحث قرار می گیرد.