مطالعه تطبیقی بیع در حقوق ایران و شیلی

عقد بیع قرارداد یا عقدی است که به موجب آن شخصی، مالی را در ازای مال دیگر به شخص دیگری واگذار کند به نحوی که مالک مال (فروشنده)، مالکیت کالای خود را در مقابل پول یا مالی که دریافت میکند به طرف مقابل (خریدار) انتقال دهد و طرف نیز در مقابل دریافت کالا، پول یا مال خود را به فروشنده بدهد. عقد بیع به محض انشای اراده طرفین تشکیل دهنده آن، یعنی بایع و مشتری، تحقق می یابد و دارای اثر حقوقی می شود. بنابراین یکی از شایع ترین و مهم ترین روابطی که بخش عمده نیازهای بشری از طریق آن فراهم می گردد قراردادهای بیع بین المللی است. از آنجا که این قراردادها میان تجار کشورهای مختلف و با نظام های حقوق ملی متفاوت مطرح می گردند به طور حتم اولین مسئله ای که پیش روی ایشان مطرح می شود این است که چه مقرراتی بر این روابط حاکم است. این پژوهش به بررسی تطبیقی بیع در حقوق ایران و شیلی می پردازد.