بررسی نقش عدالت سازمانی بر رضایت شغلی با نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی سازمان مورد مطالعه اداره کل پست استان تهران

هدف این تحقیق، تعیین نقش عدالت سازمانی بر رضایت شغلی با نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی کارکنان اداره کل پست استان تهران می باشد. این تحقیق از لحاظ نوع، توصیفی پیمایشی و از لحاظ هدف کاربردی است. بر اساس مدل مفهومی تحقیق، سه فرضیه تدوین شده که نیاز به آزمون آن ها بوده است. جامعه آماری تحقیق، مدیران و کارشناسان اداره کل پست استان تهران بوده که تعداد آن ها بالغ بر ۲۲۰۹ نفر بوده و با استفاده از رابطه کوکران، تعداد نمونه برابر ۳۲۷ محاسبه شده که به منظور آزمون فرضیات، پرسشنامه استاندارد که روایی و پایایی آن ها تایید شده بود، میان نمونه آماری توزیع شد. با توجه به عدم توزیع داده ها به صورت نرمال، از روش آماری ناپارامتریک حداقل مربعات جزئی و نرم افزار اسمارت پی ال اس نسخه ۲بهره گرفته شد. با توجه به تحلیل های آماری، در ابتدا به منظور تعیین نوع توزیع داده ها، از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف استفاده شد و با توجه به مقادیر معنی داری متغیرها که کمتر از ۰.۰۵ بدست آمد، توزیع داده ها نرمال نمی باشد. به دلیل اینکه میزان معنی داری در مورد هر سه فرضیه بالاتر از مقدار ۱.۹۶ حاصل گردید، بنابراین هر سه فرضیه تحقیق تایید شدند. میزان تاثیرگذاری عدالت سازمانی بر رضایت شغلی، برابر با ۰.۸۲۳، میزان اثرگذاری عدالت سازمانی بر توانمندسازی روانشناختی برابر با ۰.۴۶۱ و میزان اثرگذاری توانمندسازی روانشناختی بر رضایت شغلی برابر با ۰.۴۵۲ بوده است. با توجه به بارهای عاملی محاسیه شده در مورد سوالات پرسشنامه، مهمترین پیشنهاد این است که هنگام تصمیم گیری در مورد وظایف کارها و ایجاد تغییرات در آنها، مدیران از پرسنل نظرخواهی کرده و با همکاری انها تغییرات را اعمال نمایند.