بررسی تاثیر فعالیت بدنی بر مهارت های حرکتی کودکان مبتلا به اوتیسم

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر فعالیت بدنی بر مهارت های حرکتی کودکان مبتلا به اوتیسم است. روش پژوهش حاضر کیفی و در قالب مروری - توصیفی می باشد و برای گردآوری داده ها، از منابع معتبر علمی، اسناد موجود و مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است. این اطلاعات به صورت توصیفی، تحلیل و تفسیر شده اند. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که برای ارتقا و افزایش کارایی فعالیت های حرکتی کودکان مبتلا به اوتیسم، سازوکارهای متعددی تبیین شده است که ما در این پژوهش به مرور ۵ مورد از آنها که شامل: برنامه حرکتی همراه با موسیقی، پرداختیم. نتیجه این پژوهش نشان می دهد که ۵ فعالیت بدنی ذکر شده، مهارت های حرکتی کودکان مبتلا به اوتیسم را افزایش می دهد و با تکرار و تمرین مداوم و طولانی این فعالیت ها در نهایت به کاهش مشکلات حرکتی مثل تعادل، هماهنگی دو جانبه و مشکلات اجتماعی، منجر می شوند. چرا که اوتیسم اختلال تحولی عصبی است که بانقص مداوم در مهارت های حرکتی و رفتاری و نظایر این ها همراه است که موجب ناراحتی شخص مبتلا می شود، بنابراین انجام فعالیت های بدنی موثر برای افزایش کارکرد مهارت های حرکتی کودکان مبتلا به اوتیسم و اقدام به راحتی و اسایش هرچه بیشتر آنها ضروری است.